آرنج تنیس بازان یا تنیس البو شایعترین علت احساس درد در آرنج است که به دلیل شیوع بالای آن در ورزشکاران رشته تنیس به این نام شناخته می شود.
این بیماری در اثر استفاده بیش از حد تاندون های آرنج در نتیجه حرکات مکرر مچ دست و بازو ایجاد می شود.
فعالیت هایی که سبب وارد شدن فشار بر محل اتصال تاندون می‌شود، احتمال بروز این عارضه را افزای می دهد.
درد ناشی از آرنج تنیس بازان اغلب در محل اتصال تاندون های عضلات ساعد به برجستگی استخوانی در خارج آرنج احساس می‌شود و می تواند به مچ دست نیز منتشر شود.
محل اتصال این تاندون ها به استخوان در اثر حرکات تکراری که با قدرت زیاد انجام می شوند تحت کشش قرار گرفته و دچار درد و التهاب می شوند.
آسیب هایی بصورت پارگی های میکروسکوپی یتدریج سبب بروز واکنش التهابی مزمن می شود.
آرنج تنیس بازان اغلب در افراد در سنین 30 تا 50 سال رخ می دهد.
پزشک برای تشخیص دقیق این آسیب علاوه بر معاینه فیزیکی و دریافت شرح حال بیمار از روش های تشخیصی همچون اسکن سونوگرافی و اشعه ایکس استفاده می کند.
علائم آرنج تنیس بازان
- احساس درد در ناحیه خارجی آرنج
- انتشار درد به ساعد و مچ دست
- تشدید درد هنگام فعالیت و گرفتن و بلند کردن اجسام سنگین
- حساسیت به لمس و فشار در ناحیه آرنج
- کاهش قدرت مچ دست در مشت کردن و گرفتن اجسام
دلایل و عوامل افزایش دهنده خطر
- استفاده بیش از حد از عضلات آرنج
- وارد شدن ضربه مستقیم به آرنج
- حرکات سریع و ناگهانی آرنج
- فعالیت شدید دست و آرنج
- انجام ورزش هایی مانند تنیس ، شمشیربازی و وزنه برداری در بروز آرنج تنیس بازان نقش دارند.
- خانم های خانه دار و افرادی که با دست خود کارهای سنگین انجام می دهند نیز در معرض خطر ابتلا به این آسیب قرار دارند.
درمان آرنج تنیس بازان
خوشبختانه در اغلب موارد روش های غیر جراحی موفقیت آمیز بوده و مشکلات بیمار بهبود می یابد.
استراحت و کاهش سطح فعالیت و اجتناب از انجام فعالیت هایی که سبب تشدید درد و مشکلات بیمار می شوند ضروری است.
عدم انجام فعالیت های شغلی و یا ورزشی که سبب بروز این عارضه شده اند نیز برای کمک به درمان تنیس البو ضروری است.
قراردادن کمپرس سرد و گرم به تناوب به تسکین درد و التهاب آرنج کمک زیادی می کند.
در مواردی پزشک برای کاهش تحرک آرنج و کمک به روند بهبودی استفاده از بریس های مخصوص آرنج را توصیه می کند.
استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن به تسکین موقتی درد و التهاب کمک زیادی می کنند.
در صورت درد شدید پزشک تزریق داروهای کورتونی را توصیه می کند.
فیزیوتراپی موثرترین درمان آرنج تنیس بازان است.
فیزیوتراپیست علاوه بر تجویز تمرینات تقویتی و کششی مخصوص آرنج از مدالیته های دیگر فیزیوتراپی همچون شاک ویو تراپی ، مگنت تراپی ، الکتروتراپی و لیزر تراپی استفاده می کند.
فیزیوتراپی سبب کاهش درد، افزایش قدرت و افزایش دامنه حرکتی آؤنج می شود و مشکلات بیمار را به حداقل می رساند.
در صورتی که روش های ذکر شده نتوانند شرایط بیمار را بهبود ببخشند جراحی انجام می گیرد.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی در ونک – فیزیوتراپی در ملاصدرا – فیزیوتراپی در گاندی – فیزیوتراپی در میرداماد – کلینیک فیزیوتراپی خوب در تهران
