در این مقاله در مورد الکتروتراپی دیسک کمر و تاثیر آن بر روند بهبودی بیماران صحبت خواهیم کرد.
کلینیک فیزیوتراپی معینی در تلاش است با ارائه خدمات درمانی از جمله درمان ضایعات ارتوپدی ، نورولوژی ، روماتولوژی ، درمان آسیب های ورزشی ، سوزن درمانی و درمان های دستی و taping با بهترین متد های درمانی و تجهیزات پیشرفته نقش موثری در بهبود بیماران محترم داشته باشد.
الکتروتراپی روشی نوین برای تسکین درد است که با تحریک عملکرد ماهیچه ها و عضلات در نقاط مختلف بدن درد مربوط به آن قسمت را کاهش می دهد و با افزایش جریان خون در محل آسیب دیده روند بهبودی را سرعت می بخشد.
در روش الکترتراپی از انرژی الکتریکی، فرا صوتی و مغناطیسی اعصاب و عضلات ناحیه ای که درد از آن قسمت منشا گرفته را تحریک می کند و با دستکاری عملکرد سلول های عصبی آن ناحیه علائم درد را کاهش می دهد و باعث حس بهبودی در فرد می شود تا بتواند به فعالیت های روزمره ی خود بهتر رسیدگی کند و احساس درد و رنج کم تری داشته باشد.
در جلساتی که فیزیوتراپی دیسک کمر که به روش الکتروتراپی برای فرد انجام می گیرد، طی چند جلسه درمان فرد شاهد کاهش درد و بهبود عملکرد حرکتی خود خواهد بود. از دید عموم مردم الکتروتراپی مهم ترین بخش فیزیوتراپی است و بدون الکتروتراپی، فیزیوتراپی را درمانی ناقص تصور می کنند، در حالی که الکتروتراپی تنها بخشی از درمان است و فرد باید تا بهبود کامل به پزشک معالج خود مراجعه کند و دوره ی درمان خود را کامل کند و در نهایت با تشخیص پزشک متخصص فعالیت های عادی خود را شروع کند.
تحریک الکتریکی عضلات و تقویت آنها
از الکتروتراپی علاوه بر درمان دیسک کمر برای بیماری های دیگری هم استفاده می شود، با تحریک الکتریکی عضلات و تقویت عضلات در محل درد از این طریق می توان اثرات ناشی از ضعف عضلانی را تا حد زیادی بهبود بخشید.
برای فروش دستگاه الکتروتراپی هیچ محدودیتی وجود ندارد و برای همین شاهد این مسئله هستیم که افراد غیر متخصص از این تجهیزات در جهت منافع مادی استفاده می کنند و از افرادی که اطلاعات کافی ندارند، در این زمینه سوء استفاده ی مالی می کنند. بنابراین تمامی مراحل مربوط به فیزیوتراپی باید زیر نظر پزشک متخصص انجام بگیرد،
چرا که کاربرد نا به جای این روش توسط افراد غیر متخصص، باعث صدمات بیش تر به بیمار می شود و در روند درمان وقفه ایجاد می کند و می تواند باعث صدمات جبران ناپذیری به سلامت فرد شود. باید در نظر داشت، استفاده از الکتروتراپی در باشگاه یا خانه باعث شوک و سوختگی در افراد می شود، چرا که استفاده از این دستگاه ها مستلزم تخصص است.
مکانیزم اثرگذاری الکتروتراپی
مکانیزم اثرگذاری الکتروتراپی به این صورت است که با این تحریک الکتریکی در عصب و عضله میزان جریان خون در این ناحیه بیش تر می شود و اکسیژن و مواد مغذی از طریق این خون رسانی به بافت افزایش پیدا می کند و در نتیجه ی آن التهاب بافت آسیب دیده کاهش می یابد،
همچنین این تحریک عصبی باعث آزاد شدن اندورفین از سلول های عصبی می شود. اندروفین هورمونی است که هنگام ورزش کردن و شادی در مغز ترشح می شود و باعث ایجاد نشاط و کاهش حس درد می شود و بی حسی موضعی را برای بدن فرد ایجاد می کند.
الکتروتراپی کمر همراه با استراحت مطلق برای کسانی که دچار عارضه ی دیسک کمر شده اند، بسیار مفید است و باعث افزایش سرعت روند بهبودی و کاهش درد در دوره ی درمان خواهد شد و نباید از تاثیر آن غافل شد.
در ادامه درباره موارد زیر در این مقاله صحبت خواهیم کرد:
الکتروتراپی چیست ؟
الکتروتراپی به روش تنس برای دیسک کم به چه صورت می باشد؟
کاربرد الکتروتراپی در چه مواردی می باشد؟
روش انجام الکتروتراپی کمر به چه صورت می باشد؟
دیسک کمر چیست و انواع روش های درمان آن کدام موارد می باشند؟
میزان اثر بخشی الکتروتراپی برای درمان دیسک کمر به چه صورت است؟
مزایای الکتروتراپی نسبت به سایر روش های درمانی شامل چه مواردی می باشد؟
الکتروتراپی را برای چه مواردی نمی توان به کار برد؟
عوارض داروهایی که برای درمان دیسک کمر استفاده می شوند، چیست؟
عوارض جانبی جراحی دیسک کمر شامل کدام موارد می باشد؟
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد الکتروتراپی دیسک کمر با ما همراه باشید.
الکتروتراپی چیست؟
الکتروتراپی شامل مجموعه ای از درمان ها است که توسط تحریک الکتریکی سلول های عصبی و عضلانی انجام می گیرد. الکتروتراپی برای تسکین درد و افزایش سرعت روند بهبود التهابات داخلی و کوتاه کردن روند بهبودی کاربرد دارد.
الکتروتراپی شاخه ای از طب فیزیکی است که شامل روش های مختلفی است که متخصصان طب فیزیکی برای درمان بیماری های مربوط به اسکلت بدن و عضلات از آن ها بهره می گیرند و در طولانی مدت تاثیر بسیار چشم گیری روی بدن فرد دارد، حتی در مواردی در کوتاه مدت نتیجه ی بسیار خوبی را به دنبال دارد.
روش های مختلفی برای الکتروتراپی وجود دارد که بسته به شرایط بیمار و این که مشکل او تا چه حدی باشد، روش مناسب توسط پزشک ارتوپد برای بیمار تجویز می شود. دامنه ی درمان با دستگاه الکتروتراپی بسیار گسترده است و هیچ گونه عوارضی برای آن گزارش نشده است، ولی برای افرادی که بیماری های قلبی دارند و کسانی که سکته ی مغزی کرده اند، همچنین افرادی که باردار هستند، محدودیت هایی دارد.
دستگاه الکتروتراپی قابل حمل توسط سازندگان این دستگاه ساخته شده و در بازار موجود است که جایگزین مناسبی برای داروهای شیمیایی است و در مواردی که فرد به دلیل دیسک کمر اجازه ندارد، حرکت داشته باشد، می تواند به صورت خانگی برای درمان استفاده شود.
الکتروتراپی انواع مختلفی دارد
الکتروتراپی انواع مختلفی دارد که برای درمان رباط ها، تاندون ها، استخوان ها و عضلات آسیب دیده استفاده می شود.
اولتراسوند تراپی یکی از متدهای الکتروتراپی است که در آن با کمک گرفتن از امواج فرا صوتی، با طول موج کم و فرکانس بالا در ناحیه ی مورد نظر جریان خون را افزایش می دهد و روند بهبودی را سرعت می بخشد، همچنین برای بهبودی زخم های سطحی بسیار مناسب است و کلاژن سازی را در لایه های مختلف پوست تحریک می کند.
اولتراسوند التهاب و تورم را کاهش می دهد و برای تمامی درد ها کاربرد دارد. دامنه ی استفاده از اولتراسوند نسبت به سایر روش ها کم تر است، چرا که برای همه ی درد ها پاسخ گو نیست.
در این متد با برخورد ناپیوسته امواج صوتی اولتراسوند، حباب هایی از گاز درون بافت مورد نظر دچار انبساط و انقباض می شوند و در نتیجه ی این فعالیت مکانیکی درد و التهاب کاهش پیدا می کند و التهاب و تورم طی چند جلسه درمان به طور کامل از بین می رود. اولتراسوند باعث حس گرما در سطح پوست می شود و در صورتی که توسط فرد متخصص انجام نگیرد، باعث سوختگی پوست و خون ریزی داخلی می شود.
یکی دیگر از روش های درمانی مگنت تراپی است که از انرژی امواج مغناطیسی برای درمان استفاده می شود. امواج مغناطیسی بر روند تولید انکفالین ها و اندورفین تاثیر می گذارد و باعث کاهش درد و حس شادابی در فرد می شود.
امواج مغناطیسی در بدن موجودات
همانگونه می دانید امواج مغناطیسی در بدن هر موجود زنده ای وجود دارد و با توجه به این موضوع استفاده از مگنت تراپی برای کمر درد ناشی از دیسک کمر با استقبال خوبی مواجه شده است و به عنوان یک روش بدون عارضه مورد توجه زیادی قرار گرفته است.
لیزر تراپی که با استفاده از پرتو نوری متمرکز شده بر روی موضع درد، بهبود بافت آسیب دیده را سرعت می بخشد و باعث کاهش درد و التهاب می شود.
اینترفرنشیال تراپی در درمان عضلات آسیب دیده کاربرد دارد. در این حالت اسفنجی که الکترود های دستگاه در آن قرار دارد، روی پوست قرار داده می شود و حسی شبیه سوزن سوزن شدن به فرد منتقل می کند.
تحریک الکتریکی تنس که برای درد های مزمن استفاده می شود و در اکثر موارد به سرعت باعث بهبود فرد می شود که در ادامه در مورد آن بیش تر صحبت خواهیم کرد.
الکتروتراپی به روش تنس برای دیسک کم به چه صورت می باشد؟
پر کاربردترین روش الکتروتراپی، الکتروتراپی با کمک گرفتن از دستگاه تنس است. دستگاه تنس در مسیر بهبودی بیماری های مغز و اعصاب، اسکلتی، عضلانی و روماتیسمی بسیار موثر است.
در الکتروتراپی دیسک کمر با استفاده از دستگاه تنس می توان، مانع از ارسال پیام مربوط درد به دستگاه عصبی مرکزی شد و از انتشار درد ممانعت به عمل آورد. به این صورت که با این دستگاه فیبر های عصبی موجود در ماده ی ژلاتینی پشت نخاع را به صورت پیش سیناپسی بلوکه کرده و از رسیدن پیغام درد به نخاع و در نهایت به مغز جلوگیری می کند. در صورتی که پیغام درد به دستگاه عصبی مرکزی نرسد فرد دردی را حس نمی کند.
فیبر های عصبی موجود در این ماده ی ژلاتینی به دو صورت هستند، فیبر های باریک که باعث انتقال درد می شوند و فیبر های قطور که با افزایش فعالتشان مانع از انتقال حس درد می شوند، در واقع دستگاه تنس با تحریکات الکتریکی، فعالیت فیبر های عصبی قطور را افزایش می دهد.
دستگاه تنس باعث ترشح مواد تسکین دهنده ی عصبی در ناحیه ای که دیسک کمر وجود دارد، می شود، ترشح این مواد تسکین دهنده ی عصبی، باعث تسکین درد در این ناحیه می شود. اندورفین و انکفالین ها مواد ترشحی طبیعی هستند که باعث تسکین درد و ایجاد حس نشاط و شادابی در فرد می شوند.
دستگاه تنس این قابلیت را دارد، که برای افرادی که در زمان تشدید درد دیسک کمر دارای محدودیت حرکتی هستند، در منزل امکان فیزیوتراپی را فراهم کند، البته باید توجه کرد که این خدمات توسط مراکز فیزیوتراپی و تحت نظر متخصص انجام شود، چرا که استفاده از این دستگاه توسط افرادی که تخصص لازم را ندارند، بسیار خطر آفرین است و عوارض جبران نشدنی را برای فرد به دنبال دارد.
با توجه به میزان درد
بسته به میزان درد، تعداد جلسات درمانی الکتروتراپی برای افراد مختلف متفاوت است و برای کاهش درد های طولانی مدت ستون فقرات بسیار موثر است.
استفاده از دستگاه تنس برای تسکین دردهای افرادی که از ضربان ساز قلبی استفاده می کنند، باعث ایجاد مشکل می شود، بنابر این باید تمامی موارد را هنگام استفاده از این دستگاه رعایت کرد.
با استفاده پالس های کوتاه و بلند به صورت جدا، در هر جلسه و استفاده از روش ترکیبی که در آن از فرکانس های بالا و پایین در یک جلسه استفاده می شود، می توان فیبر های انتقال دهنده ی درد را تحریک کرد تا بیمار درد کم تری را حس کند.
در این روش الکترود های دستگاه را در محل نزدیک به درد قرار می دهند و با فرستادن فرکانس های مختلف به این ناحیه تولید مسکن های طبیعی مانند اندورفین و انکفالین ها را تحریک می کنند.
تنها حسی که فرد هنگام استفاده از این دستگاه دارد، حس سوزن سوزن شدن است و در صورتی که فرد مشکل خاصی نداشته باشد، هیچ گونه عوارضی برای بیمار ایجاد نمی کند.
دوره ی درمان بستگی به میزان آسیب و شدت درد دارد و ممکن است، بعد از چند روز فرد نتیجه را مشاهده کند یا این که بعد از مدتی طولانی تر نتیجه این روش درمانی را ببیند. این روش درمانی باعث می شود، فرد مصرف دارو های مسکن را خود به خود کاهش دهد تا به طور کامل درد از بین برود.
کمی التهاب در محل اتصال الکترود ها به بدن عادی است و بعد از مدت زمان کوتاهی از بین می رود.
کاربرد الکتروتراپی در چه مواردی می باشد؟
الکترو تراپی مجموعه ای از درمان ها است که با دستگاه های مخصوصی در طب فیزیکی و فیزیوتراپی انجام می شود و باعث بهبود درد های اسکلتی، عضلانی و عصبی می شود. در دستگاه های الکتروتراپی از امواج مغناطیسی یا الکتریکی و یا فراصوتی برای تحریک عصبی عضلانی استفاده می شود و برای درد های طولانی مدت که مزمن هستند و درد های شدید و حاد بسیار موثر است.
از این دستگاه استفاده های زیادی در علم فیزیوتراپی می شود که شامل کاهش درد هایی می شود که به صورت طولانی مدت فرد را درگیر کرده اند، یا درد هایی که ناشی از آسیب های شدید فیزیکی هستند.
الکتروتراپی کاربرد گسترده ای در طب فیزیکی دارد و برای موارد زیر می توان از آن استفاده کرد: درمان فتق دیسک کمر در مراحل اولیه ی تشخیص، تسکین درد های مفصلی، درمان آسیب هایی که هنگام ورزش به فرد وارد می شود، کاهش درد های مرتبط با بیماری سرطان، تسکین درد میگرن، تسکین درد در بیمارانی که دیسک های بین مهره ای آن ها دچار آسیب شده و تنگ شدن کانال نخاعی و فشار آمدن به نخاع اذیتشان می کند،
بهبود مشکلات بی اختیاری ادرار با تقویت عضلات کف لگن، بر طرف کردن خشکی مفاصل، تسکین درد های ناشی از صدمه دیدن روتاتوکاف، همچنین برای کاهش درد در بیمارانی که آسیب نخاعی دیده اند و تسکین درد های عضلانی و گرفتگی عضلات، بسیار موثر واقع شده است.
الکتروتراپی باعث بهبود مجموعه ی وسیعی از درد ها می شود، بنابراین جایگاه ویژه ای در علم فیزیوتراپی دارد و بیماران زیادی از این روش درمانی بهره می برند.
الکتروتراپی روشی غیر تهاجمی است و بدون وارد شدن جراحت فرد را درمان می کند، هیچ گونه عوارضی تا کنون برای آن گزارش نشده است و بهترین جایگزین برای درمان های دارویی است.
روش انجام الکتروتراپی کمر به چه صورت می باشد؟
برای انجام الکتروتراپی کمر، الکترود های دستگاه را روی کمر نزدیک محل درد قرار می دهند که برای این کار دو نوع الکترود وجود دارد، الکترودهای یک بار مصرف که برای هر بیمار به صورت مجزا مورد استفاده قرار می گیرند و بعد از یک جلسه استفاده دیگر قابل استفاده نیستند و باید دور ریخته شوند. دسته ی دیگری از الکترود ها وجود دارند که دائمی هستند، و‌داخل پارچه ای اسفنجی شکل قرار می گیرند و برای بیماران مختلف قابل استفاده هستند.
الکترود های یک بار مصرف توسط چسب به محل درد متصل می شوند و الکترود های دائمی توسط کش دور بافت مورد نظر تثبیت می شوند.
بعد از قرار گرفتن الکترود ها در محل مناسب دستگاه را روشن می کنند و تحریکات الکتریکی با پالس های مختلف را به بافت مورد نظر وارد می کنند.
احساس مور مور شدن
بعد از روشن شدن دستگاه در محل اطراف الکترود ها احساس مور مور شدن روی پوست حس می شود. در ابتدا با پالس های ضعیف این کار را شروع می کنند و پس از مدتی پالس ها را قوی تر می کنند و در نهایت برای بازگشت عضلات به حالت اولیه پالس ضعیف مجددا روی بافت اعمال می شود. این تحریکات باعث افزایش جریان خون به بافت آسیب دیده می شود و افزایش جریان خون باعث تسریع روند ترمیم بافت و کاهش درد می شود.
همچنین این تحریکات باعث افزایش مواد مخدر طبیعی، یعنی اندورفین و انکفالین ها می شوند که از مسکن های طبیعی هستند که توسط خود بدن ساخته می شوند و سبب تسکین طبیعی درد بدون استفاده از مسکن ها می شوند.
مدت زمان الکتروتراپی بسته به نظر پزشک متخصص می تواند ٢٠ الی ٦٠ دقیقه طول بکشد، تعداد جلسات نیز طبق نظر پزشک تعیین می شود و بستگی به میزان حاد بودن یا مزمن بودن بیماری دارد. معمولا ظرف مدت کوتاهی نتیجه ی الکتروتراپی بر روی دیسک کمر و سایر نقاط بدن مشهود است.
دیسک کمر چیست و انواع روش های درمان آن کدام موارد می باشند؟
بیماری دیسک کمر که به خاطر فتق دیسک بین مهره ای به وجود می آید، مهم ترین علت کمر درد است. در اثر بیرون زدن مایع داخلی دیسک از حلقه ی خارجی آن فتق دیسک به وجود می آید.
تعداد مهره های ستون فقرات ٢٤ عدد است که ٥ تا از این مهره ها، مهره های کمر را تشکیل می دهند. وسط مهره ها مجرای مهره ای قرار گرفته است که نخاع در آن جای دارد. بین مهره ها یک صفحه از جنس بافت غضروفی قرار دارد که دیسک نامیده می شود و مانع از اصطکاک بین مهره ها و ساییدگی آن ها می شود.
٩٠ در صد از کمر درد های رایج، مربوط به فتق دیسک بین مهره ای است و در سنین بالا ٤٥ سال احتمال پارگی حلقه خارجی دیسک بیش تر می شود.
دیسک دارای دو بخش است، بخش نرم و ژلاتینی که در قسمت داخلی قرار گرفته است و به عنوان محافظ دور تا دور نخاع را احاطه کرده است. بخش خارجی که قسمت سخت دیسک است و هر گونه فشار و آسیب وارد شده به دیسک های بین مهره ای باعث بیرون زدن مایع ژلاتینی بخش خارجی از حلقه ی خارجی می شود. این بیرون زدگی باعث فشار آمدن به نخاع می شود و این گیرنده های درد در این ناحیه پیغام درد و آسیب را به مغز ارسال می کند.
نشانه های فتق دیسک کمر
هر دردی در کمر نشانه ی فتق دیسک نیست و فتق دیسک علائم خاص خود را دارد. درد و بی حسی که در یک سمت بدن باشد، درد هایی که با انجام فعالیت های شدید بدنی یا بعد از پیاده روی طولانی مدت بیش تر می شوند، ضعف عضلانی و سوزش در منطقه ای از کمر که به نخاع در آن قسمت فشار وارد می شود، می تواند نشانه هایی از فتق دیسک کمر باشد.
اولین و مهم ترین گام بعد از مشاهده ی این علائم این است که به پزشک ارتوپد مراجعه کنید. پزشک ارتوپد پس از تشخیص فتق دیسک، به احتمال زیاد درمان دارویی و استراحت و فیزیوتراپی را برای شما تجویز می کند و در صورتی که مشکل حاد باشد و احتمال آسیب دیدن نخاع وجود داشته باشد، عمل جراحی باید انجام بگیرد.
بعد ازجراحی برای بهبودی کامل، فیزیوتراپی برای فرد انجام می گیرد.
عوامل زیادی مانند اضافه وزن، مشاغل سنگین، بارداری و استعمال دخانیات و الکل می تواند باعث بروز فتق دیسک شود که با رعایت اصول ایمنی تا حد زیادی می توان از بروز این مشکل جلوگیری کرد و ریسک بروز فتق دیسک را تا حد زیادی کاهش داد.
برای درمان دیسک کمر استفاده از روش الکتروتراپی روش بی خطری است که دوز مصرف دارو را از این طریق می توان کاهش داد و احتمال نیاز به جراحی را نیز می توان کاهش داد.
میزان اثر بخشی الکتروتراپی برای درمان دیسک کمر به چه صورت است؟
با توجه به این که اکثر دارو ها دارای عوارض جانبی هستند و استفاده ی طولانی مدت از آن ها، می تواند عوارض جبران ناپذیری را برای فرد به دنبال داشته باشد، این سوال مطرح می شود که بهترین شیوه و متد درمانی برای دیسک کمر و درد های مربوط به آن چه روشی است؟
با تحریک الکتریکی عصب های ناحیه ی درد توسط دستگاه کوچکی که الکترود هایی برای اتصال روی کمر یا هر نقطه ی دیگری دارند، می توان پالس های الکتریکی را به عصب ناحیه ی درد فرستاد. تحریک الکتریکی ناحیه ی درد علاوه بر این که باعث ترشح مواد مسکن شه افیون و افزایش جریان خون در این ناحیه می شود. این مواد مسکن طبیعی باعث تسکین درد و افزایش جریان خون در ناحیه ی آسیب دیده می شوند و سرعت روند بهبودی را افزایش می دهند.
درد باعث اختلال در فعالیت های روزانه شخص می شود
افرادی که دچار کمر درد های شدید هستند، به دنبال بهترین روش درمانی برای تسکین درد به صورت دائمی هستند، چرا که کمر درد باعث ایجاد اختلال در عملکرد و فعالیت های روزمره ی فرد می شود.
در واقع پالس های الکتریکی با تسکین درد به صورت طبیعی و بدون مصرف دارو، هیچ عارضه ای برای بدن ندارند. این تحریک های الکتریکی باعث می شود، اعصابی که دچار آسیب شده اند، عملکرد خود را به مرور زمان به دست آورند و فرد بتواند مانند قبل به فعالیت های خودش ادامه دهد.
این دستگاه ها دارای قابلیت ماساژ نیز هستند و بیمارانی که از این روش درمانی بهره می برند، با ماساژ درمانی مسیر بهبودی را با سرعت بیش تری طی می کنند. این تحریکات الکتریکی علاوه بر عصب، بر روی عضلات هم تاثیر خوبی دارند و باعث کاهش التهاب عضله و بهبود عملکرد آن می شوند.
این میزان امواج الکتریکی که در روش درمانی الکتروتراپی استفاده می شود و تا عمق یک اینچی نفوذ می کند، نمی تواند بیمار را در معرض خطر خاصی قرار دهد، مگر در موارد خاص مانند افرادی که بیماری های قلبی دارند، یا سکته ی مغزی داشته اند و…
مزایای الکتروتراپی نسبت به سایر روش های درمانی شامل چه مواردی می باشد؟
همانطور که گفته شد درمان های دارویی عوارض ناخواسته ای را برای بیمار به وجود می آورند و نمی توان هیچ داروی بی عارضه ای را پیدا کرد که بر روی قسمتی از بدن تاثیر مخربی نداشته باشد.
الکتروتراپی با تحریک تولید مسکن های طبیعی، نیاز به مصرف دارو های شیمیایی را تا حد زیادی کاهش می دهد.
علاوه بر این ممکن است، یک روش دارویی بر روی بدن فرد به خوبی جواب ندهد و پزشک متخصص ناچار به تجویز داروی دیگری برای فرد شود، در این حالت علاوه بر مصرف بیهوده ی دارو، هزینه های دارو هم بر دوش بیمار سنگینی می کند، این در حالی است که روش الکتروتراپی درد را به طور کامل بهبود می بخشد و نیاز به مصرف دارو را کاهش می دهد.
در صورتی که فرد با درمان دارویی و الکتروتراپی بهبود نیابد، از عمل جراحی برای بهبود فتق دیسک استفاده می کنند. این روش با بی هوشی همراه است و ماده ی بی هوشی عوارض طولانی مدت برای بدن فرد به دنبال دارد، این در حالی است که الکتروتراپی نیازی به داروی بی هوشی ندارد و با تحریک روند طبیعی درمان به درمان سرعت می بخشد.
الکتروتراپی توسط یک دستگاه کوچک قابل حمل انجام می گیرد و برای کسانی که دارای مشکلات شدید حرکتی هستند، بسیار مناسب است، چرا که تعداد دفعات رجوع به مراکز فیزیوتراپی برای این افراد کم تر می شود.
الکتروتراپی را برای چه مواردی نمی توان به کار برد؟
افرادی که در سه ماهه ی اول بارداری هستند، از این روش درمانی نمی توانند استفاده کنند و در سه ماهه ی دوم و سوم باید طبق تشخیص پزشک این روش درمان انجام بگیرد.
درصورتی که فرد به اختلالات سیستم لنفاوی دچار باشد، زیرا تحریک الکتریکی عصب بر روی سیستم لنفاوی اثر می گذارد و باعث جمع شدن مایع در نقاطی که تحت درمان قرار گرفته است، می شود.
اگر فرد در محل درمان احساس بی حسی و گز گز داشته باشد، باید روند درمان را قطع کرد. وضعیت پوست فرد باید مدام چک شود تا فرد دچار سوختگی ناشی از تحریکات الکتریکی نشود.
در محل هایی که دچار ضایعات پوستی هستند، نمی توان الکترود دستگاه الکتروتراپی را قرار داد.
در افرادی که احتمال ایجاد لخته در خون آن ها وجود دارد، نباید این روش درمانی را استفاده کرد.
همچنین در بیماران قلب که از پیس میکر برای ایجاد ضربان مصنوعی استفاده می کنند، استفاده از این دستگاه در کار ضربان ساز اختلال ایجاد می کند.
در نواحی از بدن که ایمپلنت پلاستیکی وجود دارد، نباید از پالس های الکتریکی دستگاه الکتروتراپی استفاده کرد.
همچنین کسانی که به بیماری صرع مبتلا هستند، قبل از انجام الکتروتراپی باید این موضوع را به پزشک معالج خود اطلاع بدهند.
برای کسانی که سکته مغزی یا قلبی را داشته اند و همچنین افرادی که سرطان دارند، یا قبلا سرطان داشته اند درمان الکترتراپی توصیه نمی شود.
الکتروتراپی در بیماران مبتلا به اسکرودرمی و اسکولیت یا آسیب های نورورپاتیک حسی باعث ایجاد مشکل می شود.
عوارض داروهایی که برای درمان دیسک کمر استفاده می شوند، چیست؟
در این بخش اشاره ی کوچکی به عوارض داروهایی که برای درمان دیسک کمر به کار برده می شوند، خواهد شد. برای درمان دیسک کمر از داروهای ضد التهابی و شل کننده ی عضلات و مسکن ها استفاده می شود تا دیسک آسیب دیده فرصت پیدا کند خود را ترمیم کند، اما این داروها باعث ایجاد عوارضی ناخواسته در فرد می شوند، همچنین ممکن است، این عوارض در افراد مختلف متفاوت باشد.
فشار وارد شده به نخاع در اثر پارگی دیسک باعث می شود، پیغام های درد به دستگاه عصبی مرکزی ارسال شود، دارو های ضد التهابی روند ارسال پیام درد را مختل می کنند و اجازه نمی دهند، نوروترنسمیتر هایی که از انتهای آکسون ها ترشح می شوند، به آکسون بعدی برسند و پیام درد انتقال پیدا کند.
دارو های ضد التهابی عوارض زیادی را برای فرد به دنبال می آورند و می توانند باعث ایجاد سر گیجه، تهوع، خواب آلودگی، عوارض گوارشی در برخی از افراد، تاری دید، لرزش، اختلالات حافظه، متورم شدن دست و پا و حتی در مواردی عوارض پوستی را به دنبال می آورد.
دارو های شل کننده ی عضله انقباضات عضلات اطراف محل آسیب را بر طرف می کنند تا فشار وارد آمده به این محل کم شود و درد کم تری حس شود. داروهای شل کننده ی عضلات با عوارضی مانند آلرژی، خواب آلودگی، ضعف عصبی، تشنج، ضعف و سرگیجه همراه هستند، همچنین باعث ایجاد وابستگی های روحی و‌روانی در فرد می شود و بعد از قطع دارو فرد با مشکل مواجه می شود.
عوارض جانبی جراحی دیسک کمر شامل کدام موارد می باشد؟
گاهی جراحی های دیسک کمر با شکست مواجه می شوند و ممکن است، فرد در محل جراحی درد زیادی را حس کند. جراحی های باز جزء روش های تهاجمی درمانی هستند و در این روش ها از داروهای بی حسی و بی هوشی برای این که بیمار دردی را حس نکند استفاده می شود، این داروها عوارض زیادی را برای فرد به دنبال دارند و ممکن است، این عوارض تا مدت ها باقی بماند.
همچنین جراحی های دیسک دوران نقاهت طولانی دارند و زمان زیادی لازم است تا فرد بهبودی خود را بعد از عمل به دست آورد.
برای تحمل کردن درد بعد از عمل جراحی از مسکن های قوی استفاده می شود که این داروهای مسکن باعث ایجاد وابستگی دارویی در فرد می شوند و این وابستگی برای بیمار مشکلاتی را به وجود می آورد.
اختلالات خواب، بی ثباتی ستون فقرات، افسردگی، گز گز دست و پا، خشکی و گرفتگی کمر و عدم توانایی حرکت دادن ستون فقرات از مشکلاتی است که بعد از جراحی دیسک به وجود می آیند.
علاوه بر هزینه هایی که صرف جراحی دیسک می شود، فرد ممکن است تا مدت ها توانایی حرکت نداشته باشد، بنابراین برای بازیابی توانایی حرکت کردن باید فیزیوتراپی و الکترو تراپی را تا مدت ها ادامه بدهد.
معمولا جراحی به عنوان آخرین روش درمان استفاده می شود، چرا که ممکن است، هنگام جراحی در مواردی به نخاع صدمه هایی وارد می شود و مشکلاتی را برای بیمار ایجاد کند. صدمه به رباط ها، آسیب شاخه های عصبی، عدم جوش خوردن مهره ها و تشکیل بافت فیبروزی در محل زخم عواملی هستند که ریسک جراحی دیسک کمر را بالا می برند.
کمک گرفتن از افراد غیر متخصص
در نهایت باید دانست که برای درمان تمامی بیماری ها به پزشک متخصص مربوط به آن بیماری مراجعه کنیم، چرا که تجربه نشان داده است، کمک گرفتن از افراد غیر متخصص معمولا عواقب جبران ناپذیری را برای فرد به دنبال دارد و علاوه بر زمان اتلاف شده و هزینه ی صرف شده، سلامت فرد را به خطر می اندازد.
انجام الکتروتراپی علی رغم این که کار ساده ای به نظر می رسد، کار پیچیده ای است و در صورتی که افرادی که در این زمینه تخصص ندارند، این کار را انجام بدهند آسیب های جبران ناپذیری برای بیمار اتفاق خواهد افتاد، همچنین ممکن است، علاوه بر اینکه روند درمان بیماری دچار وقفه شود، بیمار صدمات جبران ناپذیری را ببیند.
از الکتروتراپی علاوه بر بیرون زدگی دیسک کمر، برای درد قوزک پا، درد زانو، پارگی رباط و تاندون، درد در ناحیه ی لگن، درد در ناحیه ی پا، عوارض پس از جراحی، درد مچ دست، درد های مزمن شانه، روماتیسم زانو، درد سیاتیک، نوروپاتی دیابتی، بیماری تخریب مفصلی و… نیز استفاده می شود که نشان دهنده ی طیف درمانی گسترده ی این روش است.
حداقل زمان لازم برای الکتروتراپی ٢٠ دقیقه و حداکثر زمان لازم ٦٠ دقیقه است که بر اساس میزان آسیب این زمان تعیین می شود و قاعده ی مشخصی برای آن وجود ندارد.
اگر چه الکتروتراپی روش درمانی بی خطری است، ولی برای کسانی که مشکلات مغز و اعصاب و قلب دارند، می تواند باعث ایجاد مشکل شود و باید قبل از شروع دوره ی درمان این مسئله را حتما با پزشک معالج خود در میان بگذارید.
بخش غضروفی ستون فقرات
دیسک بخش غضروفی ستون فقرات است و به خاطر حالت ژلاتینی، به راحتی می تواند تحت فشار دچار التهاب و آسیب شود. برای این که فرد دچار این مشکلات نشود، باید تمامی نکاتی که مربوط به سلامت و ایمن بودن ستون فقرات است، را رعایت کند و در هر سنی از وارد آمدن فشار به ستون فقرات خود جلوگیری کند تا مشکل دیسک کمر و مشکلات بعدی آن گریبانگیر او نشود.
در صورتی که الکتروتراپی و استراحت برای درمان فرد به خوبی جواب ندهد و بهبودی حاصل نشود، باید توسط جراحی فتق دیسک را درمان کرد که به عنوان آخرین روش درمانی محسوب می شود. پس از جراحی فرد تا مدتی نمی تواند به فعالیت های روزانه ی خود بپردازد.
فتق دیسک علاوه بر کمر در سایر نقاط ستون فقرات هم به وجود می آید و زندگی فرد را دچار اختلال می کند. بنابراین مراقبت از ستون فقرات به عنوان تنها راه پیش گیری از این بیماری را نباید نادیده گرفت.
انجام دادن برنامه ی ورزشی منظم و تغذیه ی مناسب، همچنین رعایت اصول نشستن صحیح، رعایت نکات ایمنی برای بلند کردن اجسام سنگین و مراقبت از ستون فقرات در برابر ضربه های احتمالی از مواردی است که برای پیش گیری از فتق دیسک کمر باید به آن ها توجه کرد.
از اینکه تا پایان مقاله الکتروتراپی دیسک کمر با ما همراه بودید متشکریم و امیدواریم از خواندن پست الکتروتراپی دیسک کمر استفاده لازم را کرده باشید.
