فیزیوتراپی برای مینیسک زانو یکی از انواع روش های درمانی زانو است. مفصل زانو بزرگترین مفصل بدن است که تمام وزن بدن روی این مفصل اعمال می شود. مفصل زانو از نوع مفصل لولائی است و استخوان ساق پا و ران را به کمک عضلات چهار سر ران و همسترینگ حرکت می دهد. با انقباض ماهیچه های چهار سر ران ساق پا بالا می آید و با استراحت این عضلات ساق پا به طرف پایین رها می شود.
کلینیک فیزیوتراپی معینی در تلاش است با ارائه خدمات درمانی از جمله درمان ضایعات ارتوپدی ، نورولوژی ، روماتولوژی ، درمان آسیب های ورزشی ، سوزن درمانی و درمان های دستی و taping با بهترین متد های درمانی و تجهیزات پیشرفته نقش موثری در بهبود بیماران محترم داشته باشد.
زانو باید وزن بدن را به صورت عمودی تحمل کند
همان طور که گفته شد زانو باید وزن بدن را به صورت عمودی تحمل کند، بنابراین مشکلات زیادی برای این مفصل در همه ی سنین ایجاد می شود. زانو دارای دو منیسک است،:
منیسک داخلی و منیسک خارجی. حرکات چرخشی ساق پا مربوط به قسمت زیرین منیسک است و خم و راست شدن زانو که در بالای منیسک انجام می گیرد. منیسک داخلی توسط هیچ قسمتی حمایت نمی شود، بنا بر این در معرض آسیب های زیادی قرار می گیرد.
پارگی منیسک از جمله این آسیب ها است. پارگی منیسک معمولا بدون جراحی قابل درمان است و به صورت خود به خودی بهبود می یابد. در مواردی با استفاده از روش های غیر تهاجمی مانند ماساژ و فیزیوتراپی و آب درمانی بهبود پیدا می کند، ولی گاهی به روش های تهاجمی مانند تزریق و جراحی نیاز پیدا می کند. تقویت عضلات چهار سر ران و ساق پا تا حد زیادی می تواند از آسیب هایی که به زانو وارد می شود، جلوگیری کند.
پارگی منیسک زانو در کسانی که طولانی مدت سر پا می نشینند بیشتر اتفاق می افتد. مراقبت از زانو از ضربه های احتمالی و نحوه ی بلند کردن اجسام از روی زمین باید به صورتی باشد که کم ترین فشار بر روی زانوها وارد شود.
ساختمان زانو:
سه استخوان ران و درشت نی و کشکک مفصل زانو را تشکیل می دهند. مفصل زانو توسط یک کپسول مفصلی به نام کپسول سنوویال احاطه می شود که این کپسول مفصلی حاوی مایع سنوویال است که علاوه بر کاهش اصطکاک بین استخوان های مفصل , مواد غذایی و اکسیژن را به مفصل می رساند و مواد سمی و دفعی را از مفصل دور می کند. غضروف مفصلی انتهای دو استخوان را می پوشاند تا وقتی در کنار یک دیگر حرکت می کنند، دو استخوان دچار ساییدگی نشوند.
انتهای استخوان درشت نی و ران توسط لیگامان ها یا رباط ها به یک دیگر اتصال پیدا می کنند. زانو دارای دو نوع رباط اختصاصی به نام منیسک نیز هست که بین استخوان درشت نی و ران قرار گرفته اند. گاهی اوقات به منیسک ها غضروف نیز گفته می شود، ولی در واقع منیسک ها با کمک غضروف استخوان درشت نی و ران را می پوشانند.
در واقع منیسک ها به پایداری رباط ها کمک می کنند و برای دو استخوان ران و درشت نی به شکل بالشتک ضربه گیر عمل می کنند و وزن را بر روی سطح بیش تری از استخوان پخش می کنند.
زانو مفصلی است که چهارچوب محکم و استخوانی ندارد و بنا بر این بیشتر در معرض آسیب قرار می گیرد. حرکات زانو به انقباض و استراحت عضلات چهار سر ران بستگی دارد.
در ادامه در مورد موارد زیر بیشتر صحبت خواهیم کرد:
١. منیسک زانو چیست؟
٢. وظیفه و عملکرد منیسک زانو چگونه است؟
٣. انواع آسیب های ایجاد شده برای منیسک زانو شامل کدام موارد می باشند؟
٤. علائم پارگی منیسک زانو کدام موارد می باشند؟
٥. انواع مختلف پارگی منیسک زانو و درجات آن کدام موارد هستند؟
٦. اقدامات اولیه هنگام آسیب به منیسک زانو شامل چه مواردی می باشد؟
٧. روش های درمانی منیسک زانو کدام موارد می باشند؟
٨. فیزیوتراپی منیسک زانو چگونه صورت می گیرد؟
٩. راه های پیشگیری از پارگی منیسک زانو کدام موارد می باشند؟
١٠. سایر روش های درمانی برای پارگی منیسک زانو
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فیزیوتراپی برای مینیسک زانو با ما همراه باشید.
منیسک زانو چیست؟
منیسک ساختمانی از کلاژن فشرده شده است که با خاصیت ارتجاعی خود از مفصل زانو در برابر ساییدگی محافظت می کند و زانو را در برابر ضربه های وارد شده محافظت می کند. زانو دارای دو منیسک است،:
منیسک لترال که منیسک خارجی زانو است و منیسک مدیال که در قسمت داخلی زانو قرار دارد. این دو منیسک علاوه بر این که مفصل زانو را در برابر ضربه ها محافظت می کنند و از ساییدگی استخوان زانو هنگام حرکت جلوگیری می کنند.
علاوه بر این باعث پایدار شدن مفصل زانو نیز می شوند. منیسک داخلی بیشتر در معرض آسیب است و مشکلات زیادی می تواند منیسک زانو را درگیر کند , یکی از این مشکلات پارگی منیسک در اثر چرخش ناگهانی و پیچ خوردن زانو است.
منیسک زانو به شکل یک صفحه ی هلالی شکل از جنس فیبر و غضروف است. منیسک های مفصل زانو محدودیت حرکتی ایجاد می کنند و نقش مهمی در محدود شدن چرخش خارجی و داخلی مفصل زانو دارند. علاوه بر این منیسک , مفصل زانو را لغزنده می کند تا استخوان های درشت نی و ران هنگام حرکت به علت اصطکاک ساییده نشوند.
تا اینجا با مبحث منیسک زانو چیست آشنا شدید پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست فیزیوتراپی برای مینیسک زانو با ما همراه باشید.
منیسک به عنوان یک ضربه گیر است
منیسک به عنوان یک ضربه گیر است و وظیفه ی تحمل وزن را بر عهده دارد و از تماس استخوان درشت نی و استخوان ران جلوگیری می کند. در حالت عادی منیسک دارای یک سطح صاف و صیقلی است که باعث لغزش راحت استخوان درشت نی و ران روی یک دیگر می شود.
در اثر فشار وزن و ضربه ی فیزیکی منیسک ها می توانند دچار آسیب شوند و برای فرد مشکلات زیادی را ایجاد کنند و بنا بر این مراقبت از منیسک ها در برابر پارگی و آسیب مهم ترین بخش مراقبت از مفصل زانو است.
منیسک پس از پارگی سطح صاف و صیقلی خود را از دست می دهد و برای این که در روند فعالیت مفصل زانو مشکل ایجاد نکند باید به زودی ترمیم شود و در صورتی که ترمیم نشد توسط جراحی خارج شود.
وظیفه و عملکرد منیسک زانو
منیسک های زانو مانند بالشتی از جنس لاستیک در بین دو استخوان ران و درشت نی قرار گرفته اند و از قدرت ارتجاعی بسیار بالایی برخوردارند. جنس آن ها شبیه غضروف رشته ای است، ولی به مراتب از غضروف خیلی محکم ترند و قدرت ارتجاعی بیشتری دارند.
جذب انرژی و ضربه ای که هنگام دویدن و حرکت کردن به زانو وارد می شود، وظیفه ی اصلی منیسک ها است. اگر منیسک وجود نداشته باشد، به استخوان های ساق و ران به شدت آسیب وارد می شود و دچار ساییدگی می شوند،
علاوه بر آن وزن روی تمام قسمت های سر استخوان ساق پخش نمی شد و به قسمتی که در تماس با استخوان ران است، فشار زیادی وارد می شود، بنا بر این توزیع وزن بدن روی قسمت های مختلف استخوان ساق یکی دیگر از وظایف و کارکرد های منیسک زانو است.
علاوه بر این منیسک ها به رباط ها کمک می کنند که زانو را در وضعیت پایداری نگه دارند. منیسک نقش مهمی در جلوگیری از لغزش استخوان ران به جلو دارند.
یکی دیگر از وظایف منیسک های زانو، تغذیه ی غضروف های استخوان ساق پا و استخوان ران است، , در واقع منیسک عامل انتقال مواد غذایی و اکسیژن به سلول های استخوانی در این ناحیه است.
منیسک به عنوان توزیع کننده ی وزن، مانع از ایجاد فشار زیادتر از حد بر مفصل و استخوان ساق می شود، ,، چرا که اگر نیروی وارد شده در حین حرکت و دویدن بر یک ناحیه ی کوچک وارد شود، آن ناحیه را در مدت کوتاهی ساییده خواهد کرد. منیسک علاوه بر محافظت از غضروف مفصلی به رباط ها کمک می کند تا زانو را پایدار نگه دارند.
ضخامت منیسک در لبه ی خارجی، مانع از تکان خوردن استخوان ران روی استخوان درشت نی می شود.
انواع آسیب های ایجاد شده برای منیسک زانو
مهمترین مشکلی که برای منیسک زانو ایجاد می شود پارگی هایی است که در منیسک ایجاد می شود و اغلب موارد با درد و جمع شدن مایع در مفصل همراه است. آسیب های منیسک به خاطر این که در محل آسیب رگهای خونی وجود ندارد، نمی توانند به صورت خود به خودی ترمیم شوند و نیازمند روش های مختلف درمانی مانند فیزیوتراپی هستند و در صورتی که درمان نشوند، باعث ایجاد مشکلات حرکتی در فرد می شوند.
مهم ترین ابزار برای تشخیص پارگی منیسک زانو، استفاده از روش های ام آر آی و تصویر برداری رزونانس و معاینه ی بالینی بیمار است. تصویر برداری رزونانس کمک می کند، تصویر بهتری از رباط صلیبی و منیسک زانو به دست بیاید و محل دقیق آسیب با این روش به خوبی مشخص می شود.
کریپتوس و قفل کردن مفاصل
پارگی منیسک زانو می تواند، موجب بیماری کریپتوس و قفل کردن مفاصل بشود. پارگی منیسک به دلیل باز شدن یا، همچنین خم شدن زیاد زانو اتفاق می افتد، همچنین جهش و پرش ناگهانی احتمال بروز این آسیب را افزایش می دهد.
وارد شدن فشار چرخشی به زانو نیز از عواملی است که باعث پارگی منیسک زانو می شود. در افراد مسن هنگام حرکت عادی ممکن است، پارگی منیسک اتفاق بیوفتد، چرا که در افراد مسن به علت کاهش قدرت عضلات و خشکی مفاصل احتمال پارگی منیسک بسیار بالا می رود.
احتمال بروز پارگی منیسک در ورزشهای فوتبال , والیبال , بسکتبال , اسکی و… زیادتر است، چرا که فرد با چرخش های ناگهانی در این ورزش ها فشار زیادی را در مدت کوتاهی به منیسک وارد می کند
علاوه بر این هنگام پرش و فرود ناگهانی در این رشته های ورزشی، احتمال بروز صدمه در منیسک زانو افزایش پیدا می کند. سر پا نشستن زیاد می تواند، یکی از علل بروز این آسیب باشد. آرتیریت زانو نیز می تواند باعث پارگی منیسک زانو شود که با افزایش سن و ضعیف و شکننده شدن منیسک این اتفاق می افتد.
تا اینجا با مبحث انواع آسیب های ایجاد شده برای منیسک زانو آشنا شدید پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست فیزیوتراپی برای مینیسک زانو با ما همراه باشید.
علائم پارگی منیسک زانو
در اثر پارگی منیسک درد ناگهانی در قسمت عقبی یا داخلی زانو ایجاد می شود و در برخی از بیماران این پارگی منیسک با صدای مشخصی همراه است.
پس از گذشت چند روز یا چند ساعت در محل آسیب، علاوه بر درد تورم نیز ایجاد می شود و با لمس قسمت داخلی زانو بیمار درد شدیدی را حس می کند و زانو دچار احساس ضعف و بی ثباتی می شود.
هنگامی که پارگی منیسک زانو اتفاق می افتد، با انجام حرکات خاصی روی پا صداهای خاصی از زانو ایجاد می شود و زانو به صورت ناگهانی قفل می کند. در برخی از موارد پارگی منیسک زانو با درد کم و حتی گاهی بدون درد است، ولی با گذشت زمان علائم آن به تدریج ظاهر می شود و به مرور زمان دامنه ی حرکت پای فرد کاهش پیدا می کند. در مواردی لنگیدن و عدم تحمل وزن بدن هنگام ایستادن , قفل کردن ناگهانی زانو و ایستادن ناگهانی مفصل زانو در زمان پارگی منیسک ممکن است، اتفاق بیوفتد.
در پارگی منیسک خارجی در صورتی که به قسمت خارجی مفصل زانو فشار وارد شود، درد حس می شود و در زمانی که زانو در زاویه ٩٠ درجه قرار میگیرد افزایش پیدا می کند. تجمع مایع در مفصل زانو یکی از دیگر نشانه های بروز آسیب در ناحیه ی منیسک است.
شما در حال مشاهده مقاله فیزیوتراپی برای مینیسک زانو هستید.
علائم و ام آر آی و تصویر برداری رزونانس
به کمک این علائم و ام آر آی و تصویر برداری رزونانس می توان، از بروز آسیب در ناحیه ی منیسک مطمئن شد. حساسیت در نقطه ای از خط خارجی زانو , ایجاد درد در زمان باز شدن مفصل زانو , ایجاد درد هنگامی که مفصل زانو در جهت های مختلف حرکت می کند , ضعف در عضلات چهار سر و صدای تق تق در مفصل زانو و افزایش مایع سینوویال و تورم زانو در پی افزایش مایع سینوویال اتفاق می افتد.
زمانی که پزشک در زمینه ی آسیب به منیسک شک و تردید داشته باشد، تمرینات ایستایی را برای تقویت عضلات چهار سر ران به بیمار آموزش می دهد. این تمرینات و حرکات اصلاحی عضلات چهار سر ران را تقویت می کند و زمان بهبودی را کاهش می دهد.
برای تمام بیماران مربوط به پارگی منیسک فیزیوتراپی تجویز می شود، چرا که باعث به دست آمدن نتایج مطلوب تری از درمان می شود. در فیزیوتراپی با استفاده از پک های گرم و سرد در زمان مناسب , ماساژ درمانی و آب درمانی تا حد زیادی درد را کاهش می دهند و به وسیله ی روش های مختلف الکتروتراپی با دستگاه های مختلف سرعت روند بهبودی را افزایش می دهند.
بستن زانو با بانداژ های مخصوص مفصل
از طریق بستن زانو با بانداژ های مخصوص مفصل، زانو را محکم نگه می دارند تا محل آسیب فرصت ترمیم پیدا کند. کاهش وزن می تواند در روند بهبودی بسیار موثر باشد. برای کاهش التهاب و درد منیسک زانو می توان از دارو های ضد التهابی استفاده کرد.
در صورتی که بهبودی حاصل نشود، برای فرد از روش های تهاجمی مانند تزریق و جراحی استفاده می شود. در مرحله ی بعد از جراحی نیز بیمار به فیزیوتراپی احتیاج دارد تا با سرعت بیشتری بتواند به فعالیت های روزمره ی خود باز گردد.گاهی اوقات پارگی منیسک زانو با علائم خاصی همراه نیست و تنها راه تشخیص از طریق ام آر آی وعکس گرفتن از زانو امکان پذیر است.
تا اینجا با مبحث علائم پارگی منیسک زانو آشنا شدید پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست فیزیوتراپی برای مینیسک زانو با ما همراه باشید.
انواع مختلف پارگی منیسک زانو و درجات آن
یکی از انواع پارگی منیسک زانو پارگی ناقص است که در ام آر آی به خوبی قابل تشخیص است و معمولا نیازی به جراحی پیدا نمی کند و این حالت از پارگی نشانه ای برای تغییرات دژنراتیو زودرس در منیسک زانو است.
شایع ترین نوع پارگی که برای منیسک زانو ایجاد می شود، پارگی شعاعی است که درون انحنای منیسک اتفاق می افتد و به خاطر این که خون رسانی به این قسمت بسیار کم است، احتمال بهبود یافتن آن بسیار کم است و معمولا به جراحی برای درمان نیاز می شود و در جراحی قسمت آسیب دیده ی منیسک را از بافت منیسک جدا می کنند و خارج می کنند.
پارگی افقی نوعی از پارگی منیسک است که معمولا بدون جراحی قابل درمان است. هنگامی که پارگی افقی نزدیک لبه ی بیرونی اتفاق بیوفتد، به صورت خود به خود ترمیم می شود، ولی در صورتی که این پارگی به طرف قسمت های داخلی تر باشد، با وجود این که دو لبه ی منیسک آسیب دیده به همدیگر جوش می خورند و ترمیم می شوند، ولی بهبود نمی یابند.
نوع دیگری از پارگی ها که برای منیسک اتفاق می افتد و باعث درد زانو می شود، پارگی پیچیده است که ترکیبی از انواع پارگی های منیسک است و به علت پیچیدگی الگوی پارگی , این نوع از آسیب به صورت خود به خود قابل ترمیم نیست.
شما در حال مطالعه پست فیزیوتراپی برای مینیسک زانو هستید.
پارگی دسته سبدی
پارگی دسته سبدی باعث می شود، در اثر تماس با بخش آسیب دیده ی منیسک زانو حرکت کند. برای درمان این نوع از پارگی باید به سرعت اقدام کرد.
پارگی های منیسک در قسمت های مرکزی غیر قابل ترمیم است، چرا که خون رسانی به این ناحیه انجام نمی گیرد و برای درمان این آسیب باید از روش های تهاجمی استفاده کرد.
با افزایش سن منیسک آسیب پذیر می شود، و‌در صورتی که مراقبت از منیسک زانو انجام نگیرد، به راحتی این ناحیه دچار آسیب می شود.
آسیب دیدن منیسک می تواند باعث ایجاد پارگی در رباط های زانو شود.
آسیب های منیسک زانو را بر اساس شدت آسیب نیز می توان تقسیم بندی کرد که این تقسیم بندی به صورت زیر است.
منیسک نرمال که به صورت یک مثلث افقی با قسمت راسی تیز است. پارگی درجه یک منیسک به صورت یک ناحیه ی کوچک است و احتمال پیشروی آن در صورت استراحت دادن به زانو بسیار کاهش می یابد. پارگی درجه ٢ از نظر بالینی و اهمیت مانند پارگی های درجه یک هستند.
پارگی درجه ٣ که این آسیب ها به سطح خارجی مفصل انتقال پیدا می کند و با علائم بارزی مثل قفل کردن مفصل و ایجاد صدای خاص همراه است و در صورتی که درمان نشود، احتمال پیش روی آسیب وجود دارد.
پارگی درجه ٤ که نوعی از پارگی است که در آن منیسک تکه تکه شده است و باعث قفل شدن مفصل زانو می شود. در این آسیب زانوی فرد قدرت تحمل وزن او را ندارد. تجمع مایع در مفصل یکی از نشانه های پارگی منیسک خارجی است.
اقدامات اولیه هنگام آسیب به منیسک زانو
در صورت مشاهده ی علائم پارگی منیسک باید بلا فاصله به پزشک متخصص ارتوپد مراجعه کنید. علائم پارگی منیسک عبارتند از درد در ناحیه ی مفصل زانو و التهاب و قفل شدن زانو به گونه ای که فرد توان حرکت دادن زانو را نداشته باشد.ورم زانو که تا ١٢ ساعت بعد از ضربه و آسیب دیدن زانو ایجاد می شود، همچنین صاف نشدن کامل زانو و صداهایی که هنگام حرکت دادن زانو ایجاد می شوند از علائم پارگی منیسک هستند. علاوه بر این فرد دچار ضعف در زانو و عضلات پا می شود.
پس از مشاهده ی علائم و مراجعه به پزشک , پزشک آسیب وارد شده را بر اساس درجه ی آسیب بررسی کرده و اقدامات بعدی را انجام می دهد.در مرحله ی اول پزشک باید از آسیب منیسک مطمئن شود و بنا بر این برای تشخیص بهتر محل آسیب و میزان آسیب از ام آر آی و سی تی اسکن و تصویر برداری با اشعه ی ایکس استفاده می شود.
پس از تشخیص درست بودن حدس پارگی منیسک پزشک داروهای ضد التهابی مانند آسپرین و ایبوپروفن را برای بیمار تجویز می کند تا با کاهش التهاب، منیسک فرصت ترمیم پیدا می کند و بلا فاصله بیمار را تحت درمان فیزیوتراپی قرار دهد. آموزش حرکات ورزشی تقویت کننده ی عضلات اطراف مفصل زانو، بسیار برای بهبود این آسیب موثر است.
در فاصله ای که به پزشک مراجعه کنید، باید از وارد شدن هر گونه ضربه به زانو خودداری کنید و کیسه ای از یخ را داخل حوله قرار دهید و روی محل آسیب بگذارید تا درد و التهاب ناشی از آسیب کاهش پیدا کند. پای آسیب دیده را با تکیه گاه بالاتر از قلب بگیرید و در نهایت بدون این که پای آسیب دیده را زیاد حرکت دهید و تحت فشار بگذارید به پزشک مراجعه کنید.
روش های درمانی منیسک زانو
بیشتر آسیب های مربوط به پارگی منیسک زانو، به علت حرکات و چرخش های ناگهانی زانو است که برای افراد مختلف ممکن است، اتفاق بیوفتد. آسیب منیسک باعث بروز علائم زیر می شود،: درد زانو , ورم , گرفتگی و قفل شدن زانو , لنگیدن و محدود شدن حرکات زانو. این علائم مشابه بیماری های دیگر نیز هستند، بنا بر این برای تشخیص از روش های دقیق تر استفاده می شود.
مراحل درمان بر اساس سن فرد و میزان آسیب متفاوت است و این که شما می توانید چه داروهایی را در دوره ی درمان مصرف کنید.
اگر پارگی منیسک زانو جدی نباشد با استراحت و کمپرس یخ بهبود پیدا می کند. علاوه بر این باید برای پیشگیری از ایجاد تورم زانو را با یک زانو بند ببندید. مصرف داروهای ضد التهابی روند بهبودی را تسریع می بخشد.
برای درمان منیسک زانو فیزیوتراپی بسیار موثر است. فیزیوتراپی فشار وارد شده بر مفصل زانو را کاهش می دهد و این کار در فیزیوتراپی با تقویت عضلات چهار سر ران , همسترینگ و ساق ایجاد می شود. عضلات تقویت شده به صورت موثرتری از مفصل زانو حمایت می کنند و فرصت ترمیم آسیب را فراهم می کنند.
به وضعیت راه رفتن خود دقت کنید
هنگام حرکت به وضعیت راه رفتن خود دقت کنید و مطمئن شوید که خمیدگی وجود ندارد. درمان فیزیوتراپی باعث کاهش مصرف دارو های مسکن و دارو های ضد التهاب می شود.
در صورتی که فرد نتواند حرکات اصلاحی فیزیوتراپی را انجام دهد، با تزریق دارهای ضد التهاب فرصت ترمیم و حرکت را برای زانوی آسیب دیده فراهم می کنند.
در صورتی که منیسک زانو با فیزیوتراپی و حرکات اصلاحی و دارو های ضد التهابی بهبود پیدا نکند، از روش های تهاجمی مانند تزریق دارو های ضد التهابی و جراحی و تزریق پلاکت به محل آسیب استفاده می شود.
جراحی منیسک را به سه روش می توان انجام داد: یکی از این روش ها جراحی منیسک به روش آتروسکوپی است که به خاطر داشتن دوره ی نقاهت طولانی و محدودیت خون رسانی به ناحیه ی منیسک این روش به صورت صد در صدی نتیجه بخش نیست، اما در صورتی که موفقیت آمیز باشد، اثرات آن طولانی مدت تر است.
امیدواریم تا اینجا از خواندن مقاله فیزیوتراپی برای مینیسک زانو اطلاعات مفیدی کسب کرده باشید.
پیوند مینیسک
نوع دیگر از جراحی پیوند منیسک از کسی است که جان خود را از دست داده است، , به این صورت که منیسک زانوی فرد فوت شده را به فردی که منیسک پای او آسیب دیده پیوند می زنند. این روش برای کسانی کاربرد دارد که با برداشتن منیسک زانو درد مداومی در زانو دارند.
در روش آتروسکوپی با ایجاد برش های کوچک در روی زانو، یک لوله ی کوچک نور و آتروسکوپ را به داخل مفصل وارد می کنند و پزشک جراح با کمک تصاویری که از داخل مفصل روی صفحه ی نمایشگر ظاهر می شود، بخشی از منیسک که آسیب دیده است، را بر می دارد. این روش جراحی به این علت که کمتر تهاجمی است، بیشتر از سایر روش های جراحی مورد توجه قرار گرفته است.
پس از جراحی منیسک پا برای این که فرد هر چه زودتر به فعالیت های روزمره ی خود برگردد، باید از پا مراقبت های لازم را به ترتیب زیر به عمل آورد.
پس از جراحی به مدت چهار هفته نباید هیچ فشار به مفصل زانو وارد کند و حرکات اصلاحی طبق دستور پزشک باید انجام بگیرد تا ماهیچه ها زودتر قدرت طبیعی خود را به دست آورند و پس از ماه سوم فرد می تواند فعالیت های خود را مانند قبل از آسیب ادامه دهد.
خوشبختانه بسیاری از جراحی های منیسک زانو با استراحت و فیزیوتراپی ترمیم می شوند و نیازی به ترمیم پیدا نمی کنند، ولی در صورت جراحی پس از سه ماه پای فرد توانایی های قبلی خود را به دست می آورد.
تا اینجا با مبحث روش های درمانی منیسک زانو آشنا شدید پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست فیزیوتراپی برای مینیسک زانو با ما همراه باشید.
فیزیوتراپی منیسک زانو
دو نوع رایج از آسیب برای منیسک زانو ممکن است، اتفاق بیوفتد: آسیب هایی که به صورت یک حادثه برای فرد اتفاق می افتد و برای جوانان هم اتفاق می افتد و آسیب هایی که در افراد سالخورده به خاطر ساییدگی و فرسودگی مفاصل ایجاد می شود.
بخش های داخلی منیسک فاقد رگ های خونی هستند و پس از صدمه و جراحت به شکل خود به خود ترمیم نمی شوند. این ناحیه از منیسک را ناحیه ی سفید منیسک می نامند. در صورت آسیب به این ناحیه قسمت آسیب دیده باید توسط جراحی خارج شود.
ولی قسمت های خارجی منیسک ناحیه ی قرمز قرمز است و رگ های خونی زیادی در آن قرار دارد، , پارگی ها و جراحت های این ناحیه پس از مدت کوتاهی بهبود پیدا می کند.
برای تشخیص محل آسیب در مفصل زانو، ضربه هایی به مفصل وارد می شود، , در صورتی که زانو جهش های دردناکی را داشته باشد، باید به متخصص ارتوپد مراجعه کند تا بر حسب تشخیص فیزیوتراپی و دارو را برای فرد آغاز کند. نوع دیگری از جراحت ها هستند که به جراحی نیاز پیدا می کنند. در صورت جراحی برای بازیابی مهارت های حرکتی و تعادلی بیمار به فیزیوتراپی نیاز پیدا می کند.
همان طور که قبلا گفته شد پارگی های قسمت خارجی منیسک زانو به خاطر داشتن رگ های خونی فراوان با انجام دادن فیزیوتراپی بهبود پیدا می کند. در واقع در فیزیوتراپی با ایجاد پالس های الکتریکی جریان خون در ناحیه ی آسیب دیده افزایش پیدا می کند و با افزایش جریان خون اکسیژن رسانی بافت بهبود پیدا می کند و مواد زائد و دفعی به صورت موثرتری از بافت آسیب دیده دور می شوند، در نتیجه مدت زمان بهبودی کاهش می یابد و فرد در زمان کوتاه تری بهبود پیدا می کند.
فیزیوتراپی بلافاصله بعد از آسیب منیسک
فیزیوتراپی را می توان بلافاصله بعد از آسیب منیسک شروع کرد، در صورتی که فیزیوتراپی به صورت منظم انجام بگیردف احتمال نیاز به جراحی به میزان زیادی کاهش پیدا می کند و در حداقل زمان ممکن زانو بهبود می یابد. همان طور که قبلا گفته شد سه ماه زمان نیاز است تا آسیب منیسک زانو به طور کامل بهبود پیدا کند و منیسک ترمیم شود.
در فیزیوتراپی منیسک زانو عضلات ساق پا و عضلات چهار سر ران به صورت موثری تقویت می شوند و این عضلات تقویت شده به صورت موثری زانو را پشتیبانی می کنند. تمرینات تعادلی در فیزیوتراپی باعث بهبود عملکرد , سرعت و چابکی فرد می شود.
انواع روش های درمانی فیزیوتراپی با دستگاه های مختلف شامل الکتروتراپی , شاک ویو تراپی , بیوفیدبک , ماساژ درمانی و… قابل انجام است و به بیمار کمک می کند تا زودتر به فعالیت های روزمره ی زندگی خود برگردند.
در آسیب های منیسک زانو بهتر است، از روش جراحی استفاده نشود، چرا که هر قدر میزان بیش تری از منیسک طی عمل جراحی برداشته شود، احتمال بروز آرتروز در زانو افزایش پیدا می کند. در مواردی منیسک زانویی که دچار پارگی شده با علائم و درد همراه نیست و زمانی با درد همراه می شود که این آسیب باعث آسیب به قسمت های دیگر نیز بشود.
اگر احتمال می دهید، دچار پارگی در ناحیه ی منیسک زانو و مفصل شده اید، بهتر است، به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک ارتوپد با معاینه زانو و مفصل تشخیص می دهد که شما به فیزیوتراپی نیاز دارید، یا نه.
آسیب هایی که شدید نباشند، پس از مدت کوتاهی با انجام حرکات اصلاحی و مراقبت از زانو بهبود پیدا می کنند.
مخاطب گرامی شما در حال مشاهده مقاله فیزیوتراپی برای مینیسک زانو هستید.
راه های پیشگیری از پارگی منیسک زانو
ورزش کردن و تقویت عضلات چهار سر ران و همسترینگو عضلات ساق پا نقش مهمی در پشتیبانی مفصل زانو و پیشگیری از پارگی منیسک دارد. علاوه بر این مصرف دخانیات و الکل باعث خشکی مفاصل می شود
بنابراین با رعایت اصول صحیح زندگی تا حد زیادی می توان از بروز آسیب در این مفصل حیاتی پیشگیری کرد. رعایت رژیم غذایی مناسب و پرهیز از مصرف فست فود، نقش مهمی در سلامت فرد دارد، , مصرف آنتی اکسیدان ها در برنامه ی غذایی فرایند پیر شدن مفاصل و عضلات را به تاخیر می اندازد
و بنا بر این نقش پیشگیرنده در آسیب های مفصلی به خصوص پارگی منیسک دارد. مراقبت از زانو در برابر چرخش های احتمالی و پرش و ضربه می تواند، نقش پیش گیرنده برای پارگی منیسک داشته باشد.
بعد از پارگی منیسک زمان نسبتا طولانی لازم است تا بافت ترمیم شود. علاوه بر این اگر در قسمتی از منیسک که فاقد رگ های خونی است، آسیبی اتفاق بیوفتد, قسمت آسیب دیده سخت می شود و از بین می رود. در این حالت باید بافت تخریب شده را از قسمت های سالم جدا کرد و خارج ساخت تا منیسک بتواند فعالیت طبیعی خود را ادامه دهد.
بستن زانو با زانو بند طبی باعث می شود هنگامی که آسیب کم باشد سرعت روند بهبودی افزایش پیدا کند.
پرهیز از پریدن و پوشیدن کفش مناسب تا حد زیادی از آسیب پیش گیری می کند. تناسب اندام و ورزش مهم ترین اصل در مراقبت از تمام مفاصل بدن به خصوص مفصل زانو است.
سایر روش های درمانی برای پارگی منیسک زانو
یکی از روش های درمانی , استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت است. در این روش مقدار کمی از خون بیمار را داخل دستگاه سانتریوفوژ قرار می دهند تا پلاکت های آن به غلظت دلخواه برسند و از بقیه سلول های پلاسمای خون جدا شوند و در مرحله ی بعد خون غنی از پلاکت را به محل آسیب تزریق می کنند تا منیسک آسیب دیده را ترمیم کند.
ازون تراپی یکی دیگر از روش های درمانی تهاجمی است که پزشک مقداری از گاز ازون را به داخل مفصل وارد می کند. گاز ازون گردش خون را در محل آسیب افزایش می دهد و به علت خاصیت ضد التهابی گاز ازون سرعت روند درمان را افزایش می دهد. ازون تراپی برای کاهش درد بسیاری از مفاصل بدن کاربرد دارد.
دو‌چرخه سواری
دو‌چرخه سواری بهترین روش برای تقویت عضلات چهار سر ران است و زمان ریکاوری بعد از عمل های جراحی را کاهش می دهد.
تزریق داروهای ضد التهابی نسبت به مصرف خوراکی زودتر تاثیر می گذارد، چرا که در روش تزریقی دارو مستقیم به محل آسیب می رسد و التهاب را کاهش می دهد و با کاهش التهاب منیسک آسیب دیده سریع تر بهبود پیدا می کند.
روش جراحی نیز برای مواردی که درمان تزریقی و فیزیوتراپی تاثیر ندارد، انجام می شود، , با جراحی کردن بخشی از منیسک که دچار آسیب شده است، را تخلیه می کنند تا بخش سالم منیسک بتواند به وظایف خود عمل کند. جراحی برای منیسک زانو به سه روش وجود دارد:
جراحی برای بخیه کردن میسک که در این حالت پارگی منیسک خارجی را با بخیه ترمیم می کنند.روش دیگر برداشتن قسمتی از منیسک است که آسیب دیده و قابل ترمیم نیست.
شما در حال خواندن پست فیزیوتراپی برای مینیسک زانو هستید.
برداشتن کامل منیسک
آخرین روش برداشتن کامل منیسک است که ریسک ابتلا به آرتروز را افزایش می دهد. روش دیگر درمان منیسک زانوف استفاده از پیوند منیسک برای کسانی است که منیسک آن ها به علت آسیب شدید باید به طور کامل تخلیه شود. روش جراحی آتروسکوپی بهترین روش جراحی است، چرا که میزان جراحت برای ترمیم منیسک در این روش بسیار کوچک است.
یکی دیگر از روش های ساده برای درمان منیسک زانوف استفاده از عصا و بریس است. فعالیت های شدید حرکتی می تواند آسیب وارد شده به منیسک را تشدید کند، بنا بر این راه رفتن با عصا و بریس باعث می شود، علاوه بر حفظ تعادل فشار وارد شده به زانو و منیسک مفصل زانو کاهش پیدا کند و منیسک زانو به صورت موثرتری بتواند خود را ترمیم کند.
آب درمانی و ماساژ بخشی
آب درمانی و ماساژ بخشی از فیزیوتراپی منیسک زانو است که علاوه بر نقش پیش گیرنده در آسیب های منیسک نقش درمانی نیز دارند.
با توجه به نقش حمایتی منیسک برای مفصل زانو و رباط های آن مراقبت از منیسک از اهمیت بالایی برخوردار است و در صورت آسیب به این ناحیه بلا فاصله باید درمان شروع شود.
روش های مختلفی برای درمان منیسک آسیب دیده وجود دارد، , روش های دارویی به علت به وجود آمدن عوارض ناخواسته بعد از مصرف دارو زیاد مورد توجه قرار نمی گیرد و روش های جراحی و تزریق به علت تهاجمی بودن با عوارض زیادی همراه هستند.
فیزیوتراپی یک روش غیر تهاجمی است که بدون مصرف یا تزریق دارو علاوه بر این که درد را تسکین می دهد، زمان بهبودی را نیز کوتاه تر می کند. علاوه بر این عوارض جانبی ندارد و بعد از جراحی زانو نیز باید ادامه پیدا کند تا مدت زمان ریکاوری را کاهش دهد و فرد بتواند در زمان کوتاه تری به فعالیت های روزمره ی خود بازگردد.
منیسک خارجی به علت داشتن رگ های خونی فراوان، با فیزیوتراپی و مراقبت به صورت خود به خود بهبود پیدا می کند، ولی منیسک داخلی زانو برای بهبودی نیازمند روش های درمانی تهاجمی است و تقریبا غیر ممکن است که به صورت خود به خودی بهبود پیدا کند، چرا که خون رسانی به این ناحیه از منیسک وجود ندارد.
کمپرس یخ
ساده ترین روش برای تسکین درد منیسک آسیب دیده استفاده از کمپرس یخ است که با کاهش التهاب و درد به فرد کمک می کند. علاوه بر این استراحت و حرکات اصلاحی فیزیوتراپی بسیار در روند بهبود منیسک آسیب دیده ی مفصل زانو موثر است. بیمار باید برای راه رفتن از عصا یا واکر کمک بگیرد تا فشار بیشتری به منیسک آسیب دیده ی زانو وارد نشود و بافت آسیب دیده ی منیسک فرصت ترمیم پیدا کند.
از اینکه تا انتهای پست فیزیوتراپی برای مینیسک زانو با ما همراه بودید متشکریم و امیدواریم از خواندن پست فیزیوتراپی برای مینیسک زانو بهره کافی را برده باشید.
