در این مقاله به فیزیوتراپی تاندونیت زانو پرداخته می شود.
کلینیک فیزیوتراپی معینی در تلاش است با ارائه خدمات درمانی از جمله درمان ضایعات ارتوپدی ، نورولوژی ، روماتولوژی ، درمان آسیب های ورزشی ، سوزن درمانی و درمان های دستی و taping با بهترین متد های درمانی و تجهیزات پیشرفته نقش موثری در بهبود بیماران محترم داشته باشد.
فیزیوتراپی تاندونیت زانو یکی از درمان های رایج تاندونیت زانو می باشد، اما این که تاندون و تاندونیت چیست در زیر به اختصار توضیح داده می شود: تاندون یا زرد پی یک بافت همبند متراکم بسیار محکم با رنگ سفید مایل به زرد است، به صورت عمده از کلاژن ساخته شده است
و وظیفه آن در بدن اتصال ماهیچه ها به استخوان ها است و تاندونیت ( التهاب تاندون ) زانو هم که از جمله عارضه های شایع زانو به شمار می رود، به التهاب، تورم و آسیب دیدگی تاندونی گفته می شود که از عضله چهار سر ران پا منشا می گیرد و از روی کشکک زانو عبور می کند
و در نهایت به برجستگی بالای استخوان درشت نی ساق پا متصل می شود. این تورم، التهاب و آسیب دیدگی تاندون در اثر وارد آمدن فشار های دائمی و متعدد به زانو ایجاد می شود،
کشش ها و فشار های مداوم به زانو
به عبارتی وارد شدن کشش ها و فشار های مداوم به زانو در مدت زمان طولانی باعث می شود که تاندون متصل کننده عضله چهار سر ران به استخوان درشت نی ساق در هر بار به صورت جزئی آسیب ببیند، در نتیجه این آسیب های جزئی و ریز که به دنبال هم در دراز مدت تکرار می شوند، باعث می شوند که تاندون ملتهب شود، ورم کند و ضعیف شود.این عارضه بیشتر در ورزش های پرشی مانند والیبال، بسکتبال، فوتبال و… دیده می شود،
چون افراد در این نوع ورزش ها دائما در حال تمرین، پریدن و لگد زدن هستند، پس تاندون هم مرتبا در حال کشیده شدن زیاد قرار می گیرد و نیروی زیادی به آن وارد می شود، در نتیجه آسیب های میکروسکوپی و کوچکی در تاندون ایجاد می شود، به همین علت به این مشکل زانوی جهنده یا زانوی پرندگان هم گفته می شود.
تاندونیت زانو برحسب شدت آسیب، عموما با طیف متفاوتی از درد همراه است و اگر پیگیری و درمان نشود، ممکن است، باعت شود، فرد ورزشکار دیگر نتواند ورزش کند و حتی ممکن است، مشکلات جدی تری برای فرد ایجاد شود.
در این مقاله تلاش می شود، به موضوعات و پرسش های زیر پاسخ داده شود:
۱) علت های ایجاد تاندونیت زانو چیست و چرا تاندونیت زانو اتفاق می افتد؟
۲ ) چه گونه از تاندونیت زانو پیشگیری کنیم؟
۳ ) نشانه ها و علامت های ایجاد تاندونیت زانو چیست؟
۴ ) روش های تشخیص تاندونیت زانو شامل چه مواردی می باشند؟
۵ ) از چه روش های درمانی برای درمان تاندونیت زانو استفاده می شود؟
۶ ) فیزیوتراپی تاندونیت زانو چه گونه انجام می گیرد و شامل چه تکنیک هایی می شود؟
برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با فیزیوتراپی تاندونیت زانو با ما همراه باشید.
علت های ایجاد تاندونیت زانو چیست و چرا تاندونیت زانو اتفاق می افتد؟
همان طور که گفته شد احتمال این که تاندونیت زانو در افراد ورزشکار ایجاد شود، بیش تر است، زیرا دویدن ۵ برابر، لگد زدن با پا ۷ برابر و پریدن ۱۰ برابر وزن بدن فرد به زانو و تاندون های زانو نیرو، فشار و کشش وارد می کند،
به همین دلیل مشکل تاندونیت زانو در افراد ورزشکاری مانند والیبالیست ها، بسکتبالیست ها، فوتبالیست ها، دوندگان، دوچرخه سواران و… که دائما در حال پرش، دویدن، ضربه زدن و… هستند، شایع است.
افراد ورزشکار در هر بار پریدن، دویدن و ضربه زدن با پا ها فشار و آسیب بیش تری به تاندون های زانو های خود وارد می کنند، در نتیجه به دنبال آن احتمال ایجاد آسیب های بیش تر در تاندون زانو بالا می رود و حتی ممکن است، در صورتی که به تاندون ها پس از پارگی های کوچک و جزئی فرصت ترمیم داده نشود، به تدریج در اثر وارد شدن همان آسیب های ریز و جزئی به تاندون، تاندون زانو پاره شود. در ورزشکاران با سنین بالا ( حدود ۳۰ تا ۵۰ سال ) احتمال این که تاندونیت زانو ایجاد شود، بیش تر است.
به طور کلی علاوه بر عاملی که در بالا ذکر شد سایر عواملی که در ایجاد مشکل تاندونیت زانو تاثیر می گذارند شامل موارد زیر می باشند:
۱ ) ضعف و قدرت ناکافی عضله های چهار سر ران (عضله های جلوی ران ). با توجه به این که عضله های چهار سر ران هنگام پریدن به بلند شدن و هنگام فرود آمدن به حفظ تعادل پا ها کمک می کنند، پس قدرت ناکافی و ضعف آن ها باعث می شود که به هنگام پریدن و فرود آمدن فشار و کشش ناشی از پریدن توسط عضله های چهار سر ران خنثی نشده و به زانو ها و تاندون های زانو ها وارد شود، پس احتمال آسیب و پارگی تاندون ها وجود دارد.
۲ ) سفتی، سختی، خشکی و اسپاسم ( گرفتگی ) عضله های چهار سر ران و عضله های همسترینگ ران ( عضله های دو سر ران یا همان عضله های خلف ران ). هر چه میزان سفتی، خشکی یا گرفتگی این عضله ها بیش تر باشد، احتمال این که به زانو ها فشار بیش تری وارد شود، افزایش می یابد و به علاوه باعث چرخیدن سخت تر مفصل های پا هم می شود.
۳ ) انجام کار های اشتباه هنگام تمرین های ورزشی مثلا: به صورت ناگهانی و بدون گرم کردن بدنتان شروع به ورزش کردن کنید، یا حتی به طور ناگهانی بدوید یا بپرید، بدون داشتن هیچ گونه آمادگی قبلی شدت تمرین های ورزشی خود را افزایش دهید و دیگر موارد مشابه. همه این مورد ها باعث می شوند، فشار بیش تری به تاندون ها وارد شود، در نتیجه احتمال آسیب بیش تر هم وجود دارد.
استفاده از کفش های نامناسب
۴ ) استفاده از کفش های نامناسب و بدون استانداردی که کفی نازک دارند، هنگام راه رفتن، دویدن و ورزش کردن باعث می شود، آسیب های جبران ناپذیری به زانو ها و تاندون های زانو ها وارد شود
زیرا کفش مناسب با کفی استاندارد یکی از مواردی است که از شدت فشار و نیرویی که بر تاندون های زانو وارد می شود، کم می کند، اما اگر کفش نامناسب باشد، استاندارد نباشد و کفی ضخیمی هم نداشته نباشد، نه تنها از تاندونیت زانو جلوگیری نمی کند، بلکه سبب ایجاد مشکل هم می شود.
۵ ) راه رفتن و دویدن روی زمین ها و سطح های سخت و سفت هم مانند پوشیدن کفش های نامناسب و بدون استاندارد می تواند، فشار و نیروی بیش تری هنگام راه رفتن و دویدن به تاندون های زانو وارد کند و به مرور زمان سبب ایجاد آسیب ها یا پارگی های کوچک در آن ها شود.
۶ ) در صورتی که قدرت و توان عضله های پا ناهماهنگ باشد و بالانس ( تعادل ) کافی بین عضله های ران پا ( چهار سر ران در جلو ران ها و دو سر ران در پشت ران ها ) وجود نداشته باشد، هم امکان وارد شدن آسیب به تاندون ها وجود دارد.
۷ ) انجام دادن ناگهانی یک حرکت هنگام ورزش، تمرین یا حتی راه رفتن که باعث شود، زانو ها، مچ های پا و… در یک راستا و در یک محور طولی قرار نگیرند سبب می شود که تاندون های زانو در جهت غیر طبیعی بچرخند که سبب ایجاد صدمه های کوچکی می شود.
اضافه وزن و چاقی
۸ ) اضافه وزن و چاقی باعث می شود که فشار دائمی و مفرطی به زانو ها و تاندون های زانو وارد شود، در نتیجه به سرعت تاندون ها آسیب می بینند، ملتهب می شوند و تاندونیت زانو ایجاد می شود
به علاوه این که اضافه وزن باعث می شود که همه سلول ها در مفصل های زانو تحت فشار قرار بگیرند، پس سلول هایی که پیام رشد سلولی را به مغز می فرستند هم تحت فشار قرار می گیرند و تقریبا نمی توانند هیچ پیامی را مبنی بر رشد سلولی به مغز برسانند،
در نتیجه تاندون ها، مفصل ها، غضروف ها و… که به علت اضافه وزن و چاقی آسیب دیده بودند ترمیم نمی شوند و یا سرعت ترمیم آن ها به شدت پایین است و همچنین وجود چربی زیاد در محل زانو ها با تولید ماده ای باعث کند شدن سرعت تشکیل عروق خونی می شود، پس خون رسانی به تاندون های زانو کاهش می یابد و به دنبال آن اکسیژن و مواد مغذی که برای رشد سلولی لازم است، به مقدار کافی به تاندون ها نمی رسد که سبب می شود، تاندون ها نتوانند به خوبی ترمیم شوند.
افزایش سن
۹ ) افزایش سن از دیگر مواردی است که می تواند سبب تاندونیت زانو شود، به دنبال بالا رفتن سن ماده کلاژن تاندون ها که یک بافت محکم و متراکم است، کم می شود، در نتیجه میزان انعطاف پذیری و کش سانی تاندون ها کاهش می یابد و احتمال آسیب بالا می رود
و همچنین در کنار کاهش میزان انعطاف پذیری و کش سانی تاندون ها، با افزایش سن قدرت عضله های اطراف زانو هم کاهش می یابد، در نتیجه هر حرکت نادرست یا ناگهانی و… می تواند به تاندون های زانو صدمه وارد کند. به طور کلی تاندونیت زانو در سنین بالا و در سالمندان ناشی از فرسودگی و آسیب های جزئی در دراز مدت است.
۱۰ ) افرادی که بیماری های خاصی مانند نقرس، هیپر تیروئیدیسم، دیابت، روماتیسم مفصلی و… دارند، احتمال آسیب تاندون زانو و به دنبال آن تاندونیت زانو در آن ها بیش تر است، زیرا این بیماری های خاص که عموما مزمن هستند، به مرور زمان باعث ضعیف شدن تاندون ها می شوند، در نتیجه هر تمرین ورزشی، پریدن، دویدن و… آسیب بیش تری به تاندون های این افراد وارد می کند.
۱۱ ) ناهنجاری های مادر زادی اندام های تحتانی مانند داشتن باسن پهن، زانو های کج، زانو های پرانتزی، کف پا های صاف و… همگی باعث می شوند که فشار و کشش زیادی به تاندون های زانو وارد شوند، در نتیجه احتمال ایجاد تاندونیت زانو بالا تر می رود.
چه گونه از تاندونیت زانو پیشگیری کنیم؟
با توجه به این که علت های ایجاد تاندونیت زانو در بالا ذکر شد، با رعایت موارد زیر می توانیم از وارد شدن نیرو و فشار بیش از حد به تاندون ها، ایجاد آسیب در آن ها و در نتیجه التهاب تاندون های زانو جلوگیری کنیم:
۱ ) با توجه به این که تاندون ها نیروی انقباضی عضله ها را به استخوان ها منتقل می کنند و سبب می شوند، حرکت از عضله ها به استخوان ها منتقل شوند، ، تقویت و بالا بردن قدرت عضله های چهار سر ران و همسترینگ باعث می شود که در هنگام ورزش کردن های سنگین، دویدون، پریدن و… بیش تر فشار توسط ماهیچه ها اطراف زانو خنثی شود و فشار کم تر و قابل تحمل تری به تاندون های زانو وارد شود، در نتیجه احتمال آسیب به تاندون های زانو پائین می آید.
۲ ) قبل از ورزش کردن بدن خود را به آرامی گرم کنید تا ماهیچه ها نیز گرم و آماده شوند، در این حالت عضله های چهار سر ران و همسترینگ به خوبی از تاندون های زانو حمایت می کنند و نمی گذارند فشار غیر قابل تحمل و زیاد به آن ها وارد شود، در نتیجه احتمال صدمه دیدن تاندون های زانو و بروز التهاب در آن ها کم تر می شود.
۳ ) همان طور که قبل از شروع کردن تمرین های ورزشی باید بدنتان را گرم کنید، بعد از ورزش هم باید به آرامی و پله پله بدن خود را سرد کنید تا احتمال گرفتگی و سفتی عضله ها کم تر شود، چون می دانید که گرفتگی ماهیچه های پا هم یکی دیگر از عواملی است که سبب ایجاد تاندونیت زانو می شود.
به صورت ناگهانی شدت تمرین های ورزشی خود را افزایش ندهید
۴ ) به صورت ناگهانی شدت تمرین های ورزشی خود را افزایش ندهید، بلکه اگر قصد دارید، شدت و مدت ورزش کردنتان را بیش تر کنید، باید این کار را به آرامی و به تدریج انجام دهید تا از بروز صدمه و آسیب در تاندون های زانو جلوگیری کرده باشید.
۵ ) تمرین های ورزشی را به شیوه صحیح آن انجام دهید تا آسیبی به بدن و تاندون های زانو هایتان وارد نکنید، برای این کار می توانید ورزش و تمرین مورد نظرتان را برای پیشگیری از وارد شدن صدمه به بدن زیر نظر یک مربی مجرب و ماهر که از تکنیک های صحیح ورزشی آگاه است، انجام دهید.
۶ ) اگر چاق هستید و اضافه وزن دارید، با کمی کاهش وزن می توانید از فشار دائمی که بر زانو ها و تاندون های زانو هایتان وارد می شود، بکاهید و در نهایت احتمال این که بر اثر آسیب های جزئی و متعدد دچار التهاب تاندون زانو شوید، هم کاهش می یابد،
به علاوه این که کاهش وزن باعث می شود، از شدت فشاری که به تاندون های زانو وارد می شود، کاسته شود و آسیب کم تر اتفاق بیافتد، سبب می شود که سلول های مخابره کننده پیام رشد سلولی به مغز راحت تر پیام ها را به مغز بفرستند، پس اگر آسیبی هم به تاندون های زانو به هر علتی وارد شده باشد، سریع تر ترمیم می شود.
۷ ) هنگام ورزش کردن و حتی هنگام پیاده روی در حد امکان سعی کنید، از کفش های مناسبی که کفی های استاندارد و ضخیمی دارند، استفاده کنید تا نیرو و آسیب کم تری به زانو ها و تاندون های زانو وارد شود. خانم ها هم به جز در موارد ضروری از کفش های پاشنه بلند استفاده نکنند.
ورزش را در محیط هایی که زمین نرم تری دارند انجام دهید
۸ ) اگر می توانید ورزش را در محیط هایی که سطح یا همان زمین نرم تری دارند، انجام دهید تا پارگی های ریز و میکروسکوپی در تاندون های زانو ایجاد نشود.
۹ ) بیماری های زمینه ای که باعث ضعیف شدن تاندون ها می شوند، را کنترل کنید تا از بسیاری از آسیب ها نظیر تاندونیت زانو پیشگیری شود.
۱۰ ) با توجه این که احتمال تاندونیت زانو در سنین ۴۰ سال به بالا بیش تر است، لذا از چهل سالگی به بعد دقت و مواظبت بیش تری هنگام ورزش کردن و حتی راه رفتن داشته باشید تا به تاندونیت زانو مبتلا نشوید.
۱۱ ) با توجه به این که درد زانو یکی از نشانه ها و علائم تاندونیت زانو می باشد، پس اگر در حین تمرین احساس درد در زانو داشتید، بلا فاصله تمرین را متوقف کنید و یک کمپرس سرد را روی زانوی خود قرار دهید و تا زمانی که کاملا درد زانو برطرف نشده است، از انجام هر گونه فعالیتی که به تاندون های زانو می تواند فشار وارد کند خودداری کنید.
تا اینجا با مبحث چه گونه از تاندونیت زانو پیشگیری کنیم آشنا شدید پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست فیزیوتراپی تاندونیت زانو با ما همراه باشید
نشانه ها و علامت های ایجاد تاندونیت زانو چیست؟
اولین، مهم ترین و مشخص ترین نشانه عارضه تاندونیت زانو درد می باشد که این درد در مرکز زانو، زیر زانو و جلوی زانو احساس می شود، در مرحله اول تاندونیت زانو که معمولا آسیب های جزئی و کوچکی به تاندون های زانو وارد شده است، درد فقط هنگام فعالیت کردن بروز می کند و فرد حین استراحت کردن دردی را در زانو احساس نمی کند،
به علاوه فرد می تواند کلیه فعالیت های روزانه خود را به راحتی انجام دهد، در مرحله دوم که آسیب تاندون زانو بیش تر شده است، درد زانو در ابتدای شروع ورزش یا هر نوع فعالیت دیگری احساس می شود
اما به تدریج و با گرم شدن بدن این درد هم از بین می رود و پس از اتمام فعالیت یا ورزش دوباره این درد زانو بر می گردد، دقت شود، در این مرحله هم زانوها و تاندون های آن ها، می توانند فرد را در انجام فعالیت های روزانه تقریبا بدون هیچ مشکلی همراهی کنند، در مرحله سوم که آسیب و صدمه بسیار زیادی به تاندون های زانو وارد شده است، فرد در تمامی مراحل انجام فعالیت های روزمره و یا حتی راه رفتن معمول در زانو های خود درد را احساس می کند،
به همین دلیل فرد نمی تواند به خوبی فعالیت ها و کار های روزانه خود را انجام دهد و انجام این گونه کار های ساده و همیشگی هم برای فرد سخت می شود
در این مرحله تاندون های زانو عملکرد خوبی نخواهند داشت و دچار نقص های زیادی شده اند و در مرحله آخر هم که تاندون زانو به طور کامل پاره شده است، فرد درد بسیار زیادی را حتی هنگام استراحت و خوابیدن احساس می کند، به گونه ای که به علت درد حتی خوابیدن هم برای فرد سخت می شود.
در تمام این مراحل معمولا درد به تدریج افزایش می یابد و ناگهانی نخواهد بود، به علاوه این که اگر زانویی را که تاندون آن دچار آسیب شده است، لمس کنید، درد بیش تری در زانو ایجاد می شود، چون در اثر التهاب تاندون زانو حساسیت به لمس ( تندرنس ) ایجاد شده است، به گونه ای که فرد حتی با یک لمس کوچک درد بیش تری را در زانو احساس می کند.
سومین نشانه ایجاد تاندونیت زانو در کنار دو علامت دیگر ضخیم شدن تاندون زانوی آسیب دیده است، به گونه که اگر محل قرار گیری تاندون زانو را لمس کنید، متوجه می شوید، تاندون ملتهب شده ضخیم تر از تاندون زانویی که آسیب ندیده می باشد.
چهارمین علامت
چهارمین علامت این است که فرد در هنگام صبح و شروع فعالیت سفتی و خشکی را در زانو های خود احساس می کند و نمی تواند به راحتی پا های خود را صاف کند. پنجمین علامت کم شدن میزان انعطاف پذیری زانو بسته به شدت آسیب و التهاب تاندون زانو است
و همچنین فرد در تاندونیت زانو هنگام زانو زدن، پریدن، دویدن، راه رفتن در سر بالایی ها یا سر پائینی ها و… احساس درد می کند که میزان این درد بستگی به میزان آسیب دارد.
از جمله علائم دیگر که در تاندونیت زانو دیده می شود، می توان به گرم شدن و سوزش زانو اشاره کرد، چون در تاندونیت زانو ابتدا تاندون زانو آسیب می بیند و به دنبال این آسیب موادی در محل آزاد می شود که سبب افزایش خون رسانی می شود، به همین علت همراه با التهاب تاندون زانو در اثر آسیب، گرمای بیش تری هم در زانو احساس می شود.
روش های تشخیص تاندونیت زانو
عموما اشخاص درد های تاندونی زانو را خصوصا در مراحل اول جدی نمی گیرند و به پزشک مراجعه نمی کنند، در نتیجه مشکل روز به روز بدتر و احتمال آسیب بیش تر می شود، اما به طور کلی در هر مرحله از تاندونیت زانو که به مطب یک پزشک مراجعه کنید، پزشک به صورت معمول برای تشخیص علت درد و التهاب زانوی شما مراحل زیر را به ترتیب برای شما انجام می دهد:
۱ ) ابتدا از سوابق پزشکی شما سوال پرسیده می شود که سعی کنید، کلیه سوالات را به دقت و با جزئیات توضیح دهید، زیرا جواب درست دادن به هر کدام از سوال ها می تواند سبب تشخیص راحت تر مشکل شما توسط پزشک شود:
آیا در گذشته هم چنین مشکلی برای شما ایجاد شده است؟، آیا ورزش می کنید؟، اگر ورزش می کنید، چه ورزشی انجام می دهید؟، آیا درد دارید؟، اگر درد دارید، این درد را در کجای زانو احساس می کنید و چه زمانی در طول روز زانوی شما بیش تر درد می کند؟
در تاندونیت زانو درد معمولا زیر زانو در محل اتصال تاندون زانو به برجستگی جلوی استخوان درشت نی ساق پا احساس می شود و زمان شروع درد هم می تواند برای پزشک مشخص کند که تاندونیت زانو در چه مرحله ای است.
معاینه فیزیکی
۲ ) معاینه فیزیکی برای تشخیص راحت تر و درست تر در کنار پرسیدن از سوابق پزشکی لازم است. در این مرحله پزشک زانوی شما را از نظر میزان التهاب و تورم، حساسیت به لمس، میزان دردی که احسای می کنید، دامنه حرکتی و حرکت پذیری، انعطاف پذیری تاندون های زانو، صداهای زانو هنگام حرکت و فعالیت و… معاینه و بررسی می کند.
در پایان این مرحله پزشک ممکن است، بتواند تاندونیت زانو را تشخیص دهد، اما به طور کلی چون نشانه ها و علامت های تاندونیت زانو بسیار نزدیک به سایر آسیب های زانو می باشد، ممکن است، پزشک برای تشخیص دقیق تر و افتراق تاندونیت زانو از سایر آسیب های زانو به شما بگوید که لازم است، مراحل زیر را هم انجام دهید:
۳ ) تصویر برداری از استخوان ها و مفصل ها با اشعه ایکس، برای این که احتمال شکستگی استخوان رد شود، دقت شود، در این نوع تصویر برداری بافت های نرم مثل تاندون ها مشخص نمی شوند.
تصویر برداری با ام آر آی
۴ ) تصویر برداری با ام آر آی، این دستگاه با به کار گیری میدان های مغناطیسی موج های رادیویی یک تصویر سه بعدی و واضح را از درون زانو به شما می دهد که برای مشخص شدن دقیق ساختمان بافت های نرم زانو نظیر تاندون ها می باشد.
۵ ) تصویر برداری با سونوگرافی، دستگاه سونوگرافی امواج فرا صوت را به درون بافت های زانو می فرستد و سپس بازتاب این امواج روی یک مانیتور به صورت تصاویر لحظه ای به ما نشان داده می شود، پس در صورتی که پزشک بخواهد از نحوه عملکرد و حرکت های زانو آگاه شود و مشکل را متوجه شود، سونوگرافی می تواند گزینه خوبی باشد.
۶ ) در صورتی که پزشک شک کند که تاندونیت زانو ایجاد شده در اثر یک عفونت یا بیماری مزمن مثل نقرس، هیپر تیروئیدیسم و… می باشد، می تواند درخواست تست های آزمایشگاهی لازم مانند آزمایش خون را بدهد تا بیمار از لحاظ بیماری های ذکر شده و بیماری های مشابه چک شود و حتی در صورت لزوم می توان از مایع مفصلی که بین مفاصل زانو وجود دارد، هم نمونه برداری شود و برای آنالیز به آزمایشگاه فرستاده شود.
از چه روش های درمانی برای درمان تاندونیت زانو استفاده می شود؟
پیش از گفتن هر چیز به این نکته معروف توجه داشته باشید که پیشگیری بهتر از درمان است، پس همواره سعی کنید، با استفاده از روش های مراقبتی که گفته شد از آسیب زدن به زانو های خود جلوگیری کنید
اما اگر به هر دلیلی مشکل تاندونیت زانو برای شما ایجاد شد، اول از همه از خود درمانی بپرهیزید و حتما به یک پزشک مراجعه کنید تا پس از تشخیص پزشک، مراحل درمانی بسته به شدت آسیب برای شما انجام داده شود تا در نهایت بتوانید به بهبودی کامل دست یابید:
۱ ) در مرحله اول که با درد ناشی از التهاب و تورم تاندون زانو به پزشک مراجعه می کنید، پزشک از شما می خواهد مدتی استراحت داشته باشید و در طی این مدت استراحت، زانو های خود را بالا تر از سطح بدن قرار دهید و از بریس یا همان ثابت کننده زانو استفاده کنید تا زانو به طور کامل حرکتی نداشته باشد،
به این طریق از میزان ورم تاندون های زانو کاسته شود و به دنبال آن درد هم کاهش می یابد. دقت شود، در این دوران باید از کلیه کار هایی که باعث وارد شدن فشار به زانو ها می شود، جلوگیری کنید.
۲ ) همراه با مرحله اول دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی مانند استامینوفن و ایبوپروفن به بیمار داده می شود تا هم التهاب کم تر شود و هم درد کاهش یابد.
امیدواریم تا اینجا از خواندن مقاله فیزیوتراپی تاندونیت زانو اطلاعات مفیدی کسب کرده باشید.
کمپرس یخ
۳ ) اگر درد شدید باشد، می توان به صورت کمکی برای کاهش درد از کمپرس یخ هم استفاده کرد.
۴ ) استفاده از باند های کشی برای حمایت از تاندون های زانو، این باند در زیر زانو قرار می گیرد و به تاندون های زانو فشار وارد می کند در نتیجه باعث می شود، درد در تمام تاندون زانو پخش شود و کم تر احساس شود.
دقت شود، همه مراحل یک تا چهار تقریبا کمکی به بهبودی نمی کنند و فقط به منظور کاهش درد و جلوگیری از آسیب بیش تر توسط پزشک تجویز می شود.
۵ ) در این مرحله پس از کم تر شدن التهاب و درد بیمار، فیزیوتراپی برای درمان انجام می شود، ( فیزیوتراپی بهترین درمان برای تاندونیت زانو می باشد، ). فیزیوتراپی با تکنیک های متعدد برای بیماران تاندونیت زانو انجام می شود که در ادامه توضیح داده خواهد شد.
۶ ) اگر تاندونیت زانو ناشی از بیماری های مزمن باشد، در این مرحله ابتدا سعی می شود، بیماری کنترل و یا حتی درمان شود و سپس درمان های اختصاصی تاندونیت زانو انجام می شود.
۷ ) در مرحله آخر اگر هیچ کدام از روش های درمانی باعث بهبود آسیب های تاندون زانو نشود، عمل جراحی به بیمار توصیه می شود.
فیزیوتراپی تاندونیت زانو چه گونه انجام می گیرد و شامل چه تکنیک هایی می شود؟
تکنیک های فیزیوتراپی که برای هر فرد با مشکل تاندونیت زانو انجام می گیرد، متفاوت است، اما به طور کلی شامل موارد زیر می باشد:
۱ ) تمرین های ورزشی در ابتدا برای افزایش دامنه حرکتی زانو و پس از آن برای افزایش قدرت و کاهش گرفتگی عضله های چهار سر ران و همسترینگ به بیماران دچار تاندونیت زانو آموزش داده می شود.
این تمرین ها عبارتند از:
اسکات برون گرا، قرار گرفتن روی یک سر پائینی و سپس به جلو و عقب حرکت کردن، چند ثانیه منقبض کردن عضله های چهار سر ران و سپس منبسط کردن آن ها، بالا آوردن یکی از پاها در حالتی که به پهلو خوابیده اید، بالا آوردن یکی از پاها ( همان پایی که تاندون زانوی آن دچار التهاب شده است، ) در حالت خوابیده به پشت، و.، همچنین با استفاده از کش های ورزشی با قدرت های مشخص هم می توان ورزش های متنوعی برای افزایش قدرت عضله های حمایت کننده تاندون زانو انجام داد.
۲ ) تزریق کورتیکو استروئید به محل درد در صورتی که درد شدید وجود دارد، می تواند موثر باشد، البته باید دقت شود، چون کورتیکو استروئید ها سبب ضعیف شدن و کاهش انعطاف پذیری تاندون هم می شود، باید تزریق آن به دقت و در مواقع ضروری انجام شود.
۳ ) یونتوفورزیس، در این روش داروی کورتیکو استروئید روی پوست پخش می شود و سپس این دارو با استفاده از یک جریان الکتریکی کم توان به درون پوست فرستاده می شود، در نتیجه درد تسکین می یابد.
مخاطب گرامی شما در حال مطالعه مقاله فیزیوتراپی تاندونیت زانو هستید.
شاک ویو تراپی:
در این روش موج های صوتی شاک ویو از طریق پوست به کمک ژل هدایت کننده امواج که روی پوست مالیده می شود، به محل آسیب تاندون زانو فرستاده می شود، این امواج نیروی مکانیکی زیادی به تاندون زانو وارد می کنند،
در نتیجه در اثر ضربه های مکانیکی وارد شده به بافت میزان سوخت و ساز سلولی بالا می رود، جریان خون در منطقه افزایش می یابد و به دنبال آن سرعت ترمیم سلول افزایش یافته، درد کاهش پیدا می کند و دامنه حرکتی زانو افزایش می یابد، البته نکته قابل توجه در درمان با شاک ویو این است که پس از جلسه شاک ویو تراپی باید فعالیت های روزمره خود را کاهش دهید تا بهبود سریع تر حاصل شود.
اوزون تراپی:
در این روش مولکول های اوزون با استفاده از دستگاه تولید کننده اوزون به محل تاندون زانویی که متورم شده و آسیب دیده است، وارد می شود و سپس از بیمار خواسته می شود، حرکت های چرخشی زانو را انجام دهد تا اوزون در تمام اطراف زانو پخش شود و درمان توسط اوزون شروع شود. مکانیسم درمانی اوزون به این صورت است که هم باعث کم شدن التهاب و تورم می شود و هم با تحریک تولید مخدر های طبیعی در بدن مانند سروتونین سبب می شود، درد تسکین یابد.
شما در حال مشاهده پست فیزیوتراپی تاندونیت زانو هستید.
طب سوزنی:
در این روش با وارد کردن سوزن به نقاط طب سوزنی که معروف به نقاط ماشه ای هستند، مسیر های انتقال درد به مغز مسدود می شود، در نتیجه پیام درد دیگر به مغز منتقل نمی شود و درد تسکین می یابد، همچنین سوزن زدن به نقاط ماشه ای به شل شدن و انبساط عضله های چهار سر ران و همسترینگ در صورتی که دچار گرفتگی و انقباض شده باشند، کمک می کند، به علاوه با افزایش خون رسانی در ناحیه باعث می شود، سرعت ترمیم و باز سازی تاندون زانو بیش تر شود.
لیزر درمانی پر توان:
در این روش نور های متمرکز و پر انرژی توسط یک پروپ کوچک به ناحیه آسیب دیده تابیده می شود، در نتیجه این انرژی بسیار به درون همه سلول های محل آسیب دیده نفوذ می کند که سبب تحریک سلول ها می شود و سرعت باز سازی سلولی را افزایش می دهد.
تزریق مستقیم پلاسمای غنی از پلاکت ( پی آر پی ) به محل تاندونیت زانو. در این روش با توجه به این که پلاکت ها با ترشح موادی ( فاکتور های رشد ) باعث می شوند که ترمیم بافتی را تحریک کند، پس تزریق مقدار زیادی از آن ها به ناحیه آسیب دیده سبب می شود که سرعت ترمیم و باز سازی بافتی افزایش یابد،
پس به روند بهبودی هم سرعت بخشیده می شود. چون تاندون زانو به صورت طبیعی خون رسانی کمی دارد و به طبع سرعت ترمیم آهسته ای هم دارد، درمان با این روش بسیار کمک کننده خواهد بود. دقت شود، پلاکت ها از خود فرد گرفته می شود و دوباره به خود فرد و در اطراف ناحیه تاندون زانو به صورت مستقیم تزریق می شود.
اولتراسوند درمانی:
موج های اولتراسوند که شامل موج های صوتی و مکانیکی می باشند، با قرار گرفتن پروپ دستگاه روی پوست به وسیله ژل هدایت کننده موج ها به عمق بافت ها نفوذ می کند، در نتیجه سلول ها در اثر برخورد این امواج به آن ها به لرزش در می آیند که این لرزش سلول ها یک گرمای عمیق و درونی در بافت ها ایجاد می کند و این گرمای درون بافتی سبب کاهش تورم، افزایش خون رسانی بافتی و به دنبال آن افزایش سرعت باز سازی سلولی و بافتی می شود.
از اینکه تا انتهای پست فیزیوتراپی تاندونیت زانو با ما همراه بودید متشکریم و امیدواریم از خواندن پست فیزیوتراپی تاندونیت زانو بهره کافی را برده باشید.
