فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه

در این مقاله تصمیم داریم فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه را برای شما عزیزان مورد بررسی قرار دهیم:

کلینیک فیزیوتراپی معینی در تلاش است با ارائه خدمات درمانی از جمله فیزیوتراپی شانه در تهران، نورولوژی، روماتولوژی، درمان آسیب های ورزشی، فیزیوتراپی زیر زانو و درمان های دستی و taping با بهترین متد های درمانی و تجهیزات پیشرفته نقش موثری در بهبود بیماران محترم داشته باشد.

فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه تکمیل کننده روند درمان بوده و در کل هدف از آن ترمیم روتاتور و ممانعت از خشکی در شانه بعد از جراحی است، مزیت فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه تقویت آن است، ورزش های فیزیوتراپی شانه به نوع عمل و شرایط بیمار بستگی دارند.

همچنین جهت اطلاع از تعرفه ها، صفحه هزینه فیزیوتراپی شانه را مشاهده کنید.

در این مقاله به سوالات ذیل پاسخ خواهیم داد:

مناسب ترین تمرین های فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه کدام موارد هستند؟

فیزیوتراپی شانه برای ترمیم روتاتور کاف چگونه است؟

انواع عمل های جراحی شانه که به فیزیوتراپی نیاز دارند، کدام موارد هستند؟

روندهای تکمیلی درمان بعد از جراحی شانه به چه صورت است؟

فیزیوتراپی بعد از دررفتگی شانه چگونه انجام می شود؟

فیزیوتراپی برای ترمیم تاندون شانه چگونه انجام می شود؟

مناسب ترین تمرین های فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه کدام موارد هستند؟

چند نمونه اولیه تمرینات فیزیوتراپی که معمولا در تمامی جراحی های شانه برای بیمار مناسب می باشد را به صورت مختصر مورد بررسی قرار می دهیم:

• تمرینات ورزشی و استفاده از آویز گردن:
• از انداختن وزن خود بر روی بازوی آسیب دیده پرهیز کنید، هرگز نباید به شانه ای که تحت عمل جراحی قرار گرفته است، در روزهای اول جراحی و در دوران نقاهت تکیه دهید و یا اینکه با آن وسیله ای حتی سبک وزن را بردارید.
• فیزیوتراپیست متناسب با نوع جراحی و آسیب دیدگی شما، ورزش هایی را برای شما در نظر می گیرد، به هیچ عنوان نباید بیش از آن چه که فیزیوتراپیست برای شما در نظر گرفته است را انجام دهید.
• گردن آویز را می بایست به صورت مداوم به جز موقع استحمام و یا انجام ورزش های فیزیوتراپی، استفاده کنید. گردن آویز از چرخش شانه شما به سمت خارج جلوگیری می کند و موجب می شود که دوران نقاهت جراحی را سریعتر طی کنید.
• استفاده از کمپرس یخ:
• گاهی برای کاهش و تسکین درد بهتر است، از کمپرس یخ استفاده کنید، کمپرس یخ را هر 10 دقیقه یک بار به صورت متناوبی استفاده کنید و از قرار دادن آن برای مدت زمان طولانی بر روی ناحیه درد جلوگیری کنید، همچنین نباید کمپرس یخ را به صورت مستقیم بر روی پوست قرار دهید. کمپرس یخ نوعی روش طبیعی برای تسکین درد بعد از جراحی می باشد، البته درد بعد از جراحی شانه در افراد مختلف با هم فرق دارد، برخی ممکن است، بعد از جراحی متحمل دردهای شدیدی شوند در صورتی که ممکن است، برخی دیگر درد بعد از عمل برایشان قابل تحمل باشد.

نکته

نکته ای که در اینجا مهم است و بیمار، می بایست آن را در نظر داشته باشد، این است که نباید عضو صدمه دیده را به تدریج حرکت دهد، برای شروع حرکت بهتر است، ابتدا از حرکات نیمه چرخشی شروع کند و از انجام حرکات سریع خودداری کند.

انواع حرکات درمانی مطابق با نوع جراحی،توسط فیزیوتراپیست به بیمار آموزش داده می شوند، لذا بیمار می بایست این حرکات را در منزل مطابق با آنچه که فیزیوتراپیست توصیه کرده است، انجام دهد. فیزیوتراپ ممکن است، برای کاهش درد انجام روش های ذیل را توصیه نماید:

• اگر میل دارید که پیاده روی کنید، این عمل را زمان های کوتاه انجام دهید.
• ورزش های کششی سر و گردن را حتما انجام دهید.
• بهتر است، حالت بدن خود را به صورت ثابت نگه ندارید، بلکه بایستی وضعیت بدن را مدام تغییر دهید.

فیزیوتراپی شانه برای ترمیم روتاتور کاف چگونه است؟

در ذیل تمرین های فیزیوتراپی شانه برای ترمیم روتاتورکاف را مورد بررسی قرار می دهیم. با فیزیوتراپی می توان پارگی های خفیف روتاتور کاف را بدون نیاز به جراحی درمان نمود، ولی اگر پارگی ایجاد شده شدید باشد و دردهای ناشی از آن نیز شدت داشته باشد، می بایست حتما تحت عمل جراحی قرار گیرد و پس از آن تمرین های فیزیوتراپی انجام شوند.

در ادامه چند نوع ورزش فیزیوتراپی شانه و ترمیم روتاتور کاف را بررسی می کنیم، البته می بایست قبل از انجام این تمرینات حتما با پزشک معالج خود مشاوره داشته باشید:

• چرخش داخلی و خارجی مچ دست

انجام این حرکت را می توانید در یکی از دو حالت نشسته و یا ایستاده انجام دهید، آرنج خود را در زاویه 90 درجه خم کنید، کف دست، می بایست به سمت پایین باشد.

سپس ساعد و کف دست را تا جایی که ممکن است، به سمت بالا بچرخانید.

در مرحله بعد دوباره با چرخش به حالت اولیه بازگردید و این روند حرکتی را تکرار نمایید.

این تمرین را در 3 ست 20 تایی و یک بار در روز انجام دهید. استراحت بین هر ست 60 ثانیه می باشد.

برای ترمیم روتاتور کاف لازم است که تمرینات را به صورت جدی انجام دهید.

• تقویت عضلات خم کننده انگشتان با استفاده از خمیر

خمیر را در کف دستتان قرار دهید و مطابق با تصویر انگشتانتان را بر روی خمیر بفشارید، این تمرین را یک روز در میان و در 3 ست 10 تایی انجام دهید.

استراحت بین ست ها 60 ثانیه می باشد.

• به سمت عقب بردن کتف ها در حالت ایستاده (بازوها باید در کنار بدن قرار گرفته باشند)

کتف ها را از سمت پشت به هم نزدیک کرده، سپس دست ها را رها نموده و مجددا تکرار کنید. این تمرین را در 3 ست 20 تایی و یک روز در میان انجام دهید، استراحت بین ست ها 60 ثانیه می باشد.

• به سمت پایین بردن یک طرفه کتف

در حالت ایستاده قرار بگیرید و بازوها را در کنار بدن قرار دهید، سپس سعی کنید، کتف را به سمت پایین حرکت دهید و آنرا رها کنید، این کار را برای کتف بعدی نیز تکرار کنید، این حرکت را برای هر کتف در 3 ست 20 تایی انجام دهید، بین هر ست 60 ثانیه استراحت لازم است.

• کج کردن گردن با توپ

به سمت پهلو در کنار دیوار به حالت ایستاده قرار بگیرید. توپ را بین دیوار و سرتان قرار دهید. گردن را کج کرده و توپ را به سمت بالا و پایین حرکت دهید، این حرکت را در 3 ست 20 تایی و یک روز در میان انجام دهید. استراحت بین هر ست 60 ثانیه می باشد.

• خم کردن گردن روی توپ، کنار دیوار

رو به سمت دیوار بایستید. توپ را میان پیشانی و همچنین دیوار بگذارید، سپس پیشانی را بر روی توپ بگذارید و به آهستگی گردن را به سمت جلو خم کنید (مطابق تصویر)، سپس به حالت اولیه برگشته و مجددا این حرکت را در 3 ست 20 تایی یک بار در روز انجام دهید. استراحت بین هر ست 60 ثانیه می باشد.

• عقب کشیدن سر با فشار به توپ

پشت به دیوار ایستاده و توپ را در پشت سر خود قرار دهید، چانه را به سمت داخل برده و سر را از قسمت عقب به توپ فشار دهید، ولی نباید در زمان وارد کردن فشار چانه را بالا بیاورید. تا چند ثانیه به همین حالت بمانید، سپس با شل کردن عضله، مجددا حرکت را تکرار نمایید.

توجه: این تمرین را می توانید در حالت نشسته نیز انجام دهید.

این تمرین را در 3 ست 20 تایی و یک بار در روز انجام دهید، استراحت بین هر ست 60 ثانیه می باشد.

• تمرین پاندولی

مطابق با تصویر به یک مانع (میز و یا نیمکت) تکیه دهید، بازوی آزاد را به صورت ریلکس و راحت آویزان کنید.

سپس مطابق آنچه که در تصویر مشاهده می کنید، از طریق حرکت دادن بالا تنه، بازوی آویزان را به صورت دورانی بچرخانید و یا اینکه می توانید مانند یک خط افقی آن را مانند پاندول ساعت حرکت دهید. این تمرین را در 3 ست 10 تایی و یک بار در روز انجام دهید، استراحت بین ست ها 60 ثانیه می باشد.

• بالا آوردن دست از سمت جلو در حالت خوابیده به پشت، توسط دست سالم

برای انجام این حرکت به پشت دراز بکشید، سپس مچ دست آسیب دیده را با دست سالم بگیرید و به آرامی بازو را تا جایی که توانایی دارید و احساس درد ندارید، از جلو به سمت بالا ببرید، سپس دوباره به حالت نخست برگردید و حرکت را دوباره تکرار کنید، این تمرین را در 3 ست 30 تایی و سه بار در روز انجام دهید، استراحت بین هر ست 60 ثانیه می باشد.

انواع عمل های جراحی شانه که به فیزیوتراپی نیاز دارند، کدام موارد هستند؟

عمل های جراحی شانه که احتمال دارد، به فیزیوتراپی نیاز داشته باشند عبارتند از:

• کاهش شکستگی ترقوه
• اصلاح تاندون دوسر
• رفع فشار ساب آکرومیال
• کاهش شکتگی پروگزیمال
• ترمیم پارگی لابروم

هرکدام از این عمل های جراحی، از طریق روش های درمانی و شیوه های خاصی به نتیجه مطلوب می رسند. برخی از برنامه های فیزیوتراپی در تمامی انواع جراحی های شانه یکسان می باشند، هدف اصلی از انجام دوره های فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه، افزایش قدرت – التیام دامنه حرکتی و افزایش راندمان کلی بازو است.

در ادامه مواردی از تمرینات فیزیوتراپی را توضیح می دهیم که می توانید بعد از جراحی شانه با فیزیوتراپیست آن ها را انجام دهید. این تمرینات با حرکات راحت و ساده شروع خواهند شد و با افزایش قدرت و یافتن توانایی لازم، تمرینات نیز پیشرفته تر خواهند شد

البته لازم به ذکر است که این موارد تمرینی که در ادامه ذکر می شوند، جایگزین توصیه های پزشک فیزیوتراپیست نخواهند بود، حتما فراموش نکنید، بعد از جراحی شانه، می بایست با پزشک خود مشاوره داشته باشید.

ورزش های فیزیوتراپی شانه:

• تمرینات حرکتی منفعل شانه

در روزهای اول بعد از جراحی شانه، می بایست تمرینات را تحت نظر فیزیوتراپیست شروع کنید. فیزیوتراپیست به شما آموزش خواهد داد که چگونه کوفتگی های بعد از جراحی را از طریق حرکات ساده و آسان رفع نمایید. تمرینات آرام آونگی برای رها سازی عضلات از حالت کوفتگی و نیز حفظ حرکت مفاصل شانه، بسیار تاثیرگذار می باشند.

ممکن است، در زمانی که آتل خود را می پوشید، متوجه ضعف در ناحیه عضلات ساعد و یا مچ دستتان شوید، فیزیوتراپیست برای درمان این مورد و تسکین درد آن از شما می خواهد تمرین فشردن خمیر پاتی را انجام دهید تا از این طریق عضلات ناحیه دست و ساعد به راحتی عملکرد خود را شروع کنند.

آغاز تمرینات را با دستگاه پولی که در کلینیک فیزیوتراپی وجود دارد، شروع کنید، این دستگاه شما را یاری می کند تا بتوانید به راحتی حرکات خم شدن- تکان دادن و چرخش داخلی را به راحتی انجام دهید.

انجام این حرکات باعث بهبود حرکات شانه می شوند. برای برخی عمل های جراحی استفاده از این دستگاه در خانه ضرورت دارد. برای اینکه سریعتر روند بهبودی را در پیش بگیرید، می توانید یک دستگاه پولی ساده را خریدارای کرده و مطابق با برنامه ای که پزشک فیزیوتراپیست در اختیارتان قرار می دهد، تمرینات را در منزل انجام دهید.

• تمرینات ایزومتریک شانه

تمرینات ایزومتریک شانه روش مناسبی برای تقویت ماهیچه های بدن بعد از عمل جراحی شانه می باشند، در این نوع تمرین با منقبض نمودن عضلات اطراف شانه، هیچگونه حرکتی انجام نمی شود. اگر بعد از جراحی شانه از آتل استفاده می کنید، می توانید تمرینات ایزومتریک را انجام داده تا از این طریق ماهیچه های روتاتور کاف خود را درگیر نمایید، این تمرینات موجب فعال کردن عضلات برای هرچه بیشتر کردن فعالیت های تمرینی در روزهای آینده فیزیوتراپی خواهند شد.

• تمرینات حرکتی فعال

زمانی که کلیه تمرینات منفعل شانه را به صورت کامل انجام می دهید، احتمال دارد، فیزیوتراپیست از شما بخواهد که تمرینات فعال را نیز آغاز کنید. این تمرینات موجب منقبض شدن عضلات روتاتور کاف خواهند شد تا از این طریق توانایی لازم برای حرکت شانه را به دست آورید، اگر در ابتدای انجام حرکت در بازوی خود با مشکل مواجه شدید، جای هیچگونه نگرانی نیست، زیرا از آنجا که شانه شما آسیب دیده و تحت جراحی نیز قرار گرفته است، ضعف در حرکات شانه در روزهای اولیه فیزیوتراپی امری عادی می باشد.

• تمرینات مربوط به کتف

استخوان مثلثی شکلی که در پشت شانه قرار گرفته است، کتف نام دارد. زمانی که تحت عمل جراحی شانه قرار می گیرید، ممکن است، به دلیل درد و ضعف حاصل از جراحی، عضلات اطراف کتف نیز ضعیف شده و نتوانند به درستی فعالیت نمایند و این امر موجب ایجاد حرکات نامناسب در ناحیه شانه و کتف می شود که می بایست اصلاح گردد.

برای این که بتوان ضعف عضلات کتف را درمان کرد، ممکن است، فیزیوتراپیست از تمرینات تثبیت کتف استفاده کند، انجام این تمرینات برای کمک به بازگشت حرکات طبیعی در مفاصل اطراف شانه بسیار موثر می باشد و از درمان های ضروری برای این ناحیه محسوب خواهد شد.

• تمرینات تقویت کننده کاف روتاتور شانه

بعد از این که از تمرینات منفعل و فعال نتیجه مثبت را دریافت کردید، دیگر زمان آن رسیده است که عضلات شانه را به صورت پیشرفته تری تقویت نمایید. برای تقویت روتاتور کاف از کش های تراباند استفاده کنید، این کش ها دارای رنگ های مختلفی است که هر رنگ میزان کشش را تعیین می کند، فیزیوتراپیست متناسب با نوع درمان و نیز توانایی شما کشی که برای شما مناسب است را در اختیارتان قرار می دهد، می توانید برای اینکه تمرینات را به صورت پیشرفته ای انجام دهید، از یک دمبل کوچک نیز استفاده کنید.

• تمرینات حرکت به بالا و پرتاب

هنگامی که بعد از عمل جراحی، شانه بهبود پیدا کرد و روتاتور کاف و عضله کتف توانستند قدرت اولیه خود را تا حد زیادی به دست آورند، می توانید تمرینات را به صورت پیشرفته تری شروع کنید. برای بیشتر شدن میزان قدرت و حرکت دادن کل بازو، می بایست تمرینات پرتابی را انجام دهید. شما در این تمرینات خواهید توانست دست را به سمت بالای سر حرکت دهید.

• تمرینات پلایومتریک پیشرفته شانه

اگر ورزشکار هستید و یا اینکه شغل شما به گونه ای است که می بایست حرکات را تند و یا با پرتاب انجام دهید، می بایست حتما تمرینات پلایومتریک را انجام دهید، در این تمرینات که به تقویت عضلات شانه می پردازند، از بادی بیلد- توپ های درمانی و یا وزنه های کوچک استفاده می کنند.

روندهای تکمیلی درمان بعد از جراحی شانه به چه صورت است؟

بعد از عمل جراحی شانه، بیمار می بایست فورا انجام تمرینات سبک را شروع کند، این برنامه موجب می شود تا شانه بتواند قدرت و دامنه حرکتی قبل از آسیب را مجددا بازیابد. برنامه های تمرینی به صورت کاملا اختصاصی فقط برای شما طراحی شده است و امکان دارد، با حرکات ساده (مانند حرکت انگشتان- مچ و آرنج) شروع شوند.

این حرکات ابتدایی به خودی خود موجب خواهند شد که دامنه حرکتی شانه روند بهبودی را در پیش بگیرد. بیمار می بایست تمرینات را در منزل به صورت مرتب مطابق برنامه انجام دهد. ورزش درمانی موجب موفقیت در عمل و دستیابی به بهبودی سریع خواهد شد

البته ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که دستیابی به بهبودی در بیماران مختلف با هم فرق دارد. بخیه ها بعد از گذشت چند هفته بعد از عمل برداشته می شوند

البته در برخی جراحی ها که از بخیه های زیر پوستی استفاده می کنند، نیاز نیست این بخیه ها برداشته شوند. برای این که سریعتر روند بهبودی را در پیش بگیرید، بهتر است، ناحیه جراحی را از آب به دور نگه دارید.

دستورالعمل های فعالیت های روزمره بعد از عمل جراحی

برای جلوگیری از هرگونه پیشامدی که موجب به خطر انداختن روند بهبودی شود و نیز برای دستیابی هر چه سریعتر به تندرستی، میبایست به توصیه هایی که پزشک جراح بعد از عمل به بیمار ارائه می دهد، توجه کنید، برخی از این توصیه های به قرار ذیل است:

• بازوی تحت جراحی، می بایست در جلو و کنار بیمار قرار گیرد. در زمان خوابیدن و یا استراحت برای اینکه شانه های بیمار تکان نخورده و موقعیت آن حفظ شود، بهتر است که یک بالش را در زیر آرنج وی قرار دهید.
• از وارد کردن هر گونه فشار مضاعف به دستی که تحت جراحی بوده است، خودداری کنید، مانند بلند شدن از زمین و یا تخت.
• انجام جلسات فیزیوتراپی (در صورتی که توسط جراح تجویز شده است) و برنامه های تمرینی منزل را به صورت مرتب و کامل انجام دهید.
• در چند هفته اول از انجام حرکات شدید شانه خودداری کنید.
• بهتر است، برای انجام فعالیت های روزمره از یک همراه کمک بگیرید و از انجام فعالیت های عادی و زود هنگام اجتناب کنید.
• از انجام ورزش های سنگین و یا فعالیت هایی که نیاز به تحرک در ناحیه دست دارند، پرهیز کنید.
• از بلند کردن اجسام سنگین بیشتر از 2 کیلو خودداری نمایید.

تمرینات ورزشی:

در هفته اول بعد از انجام جراحی معمولا بیماران می توانند فعالیت های ساده در ناحیه مچ و فعالیت هایی مانند تایپ کردن و نوشتن را انجام دهند، این گروه از بیماران متناسب با وضعیتی که در آن قرار دارند، قادر هستند بعد از گذشت 4 الی 5 هفته بعد از جراحی رانندگی را مطابق با نظر پزشک جراح شروع کنند، حتی برخی نیز می توانند فعالیت پیشرفته تری مانند گلف را نیز شروع نمایند. انجام هرگونه فعالیتی، می بایست مطابق با نظر و صلاحدید پزشک جراح باشد.

گروهی از بیماران فورا بعد از انجام جراحی مطابق با تشخیص متخصصین درمانی، تمرینات خود را شروع می کنند، ولی گروهی دیگر از بیماران اجازه شروع تمرینات را نداشته و می بایست منتظر نظر جراح خود باشند. انجام هرکدام از این دو روند در حالت طبیعی بعد از نخستین معاینه بیمار بعد از جراحی معین می شود، اما در هر یک از این 2 مورد، بعد از شروع تمرینات، ادامه دادن آن در منزل بسیار مهم می باشد.

تمرینات ورزشی در زمان دراز کشیدن، هنگامی که شانه بعد از عمل جراحی در وضعیت ثابت قرار گرفته است، می بایست به بهترین شکل ممکن انجام شود. هنگامی که بخیه های جراحی کشیده می شوند، برای نرم کردن شانه قبل از انجام تمرینات ورزشی می توان از کیسه آب گرم یا دوش آب گرم استفاده کرد.

در ادامه چند نمونه تمرینات ورزشی بعد از جراحی را در اختیار شما قرار می دهیم:

به پشت دراز بکشید و عضلات شانه را آزاد و شل کنید، با دست مخالف مچ دستی را که جراحی کرده اید بگیرید و به آرامی آن را بکشید و بالای سر بیاورید. می توانید از دست سالم برای این اینکه قدرت حرکتی شانه آسیب دیده را تقویت کنید، استفاده نمایید. هدف از این کار، کم کردن درد در زمان ورزش است. این تمرین را می توانید 10 مرتبه انجام دهید، بهتر است، این تمرین را 3 الی 5 بار در روز انجام شود.

برای انجام تمرین بعدی به یک وسیله لوله مانند نیاز است که پزشک فیزیوتراپی آن را در اختیارتان قرار خواهد داد. به پشت دراز بکشید، عضلات ناحیه شانه را شل کنید و جسم لوله شکل را در حالت قائم نسبت به بدن خود در دست بگیرید. شانه عمل شده را به سمت بیرون حرکت دهید. (انجام این عمل، می بایست به آهستگی صورت گیرد) برای انجام این تمرین می توانید از بازوی سالم خود برای تقویت نیروی حرکتی بازوی عمل شده استفاده کنید. این تمرین را می توانید روزانه 3 بار و هر دفعه 10 مرتبه تکرار کنید.

رژیم غذایی:

جراحی های شانه به رژیم غذایی خاصی نیاز ندارند و اگر چنانچه به رژیم نیاز باشد، حتما پزشک آن را برای بیمار تجویز خواهد کرد. سعی کنید، بعد از این جراحی، غذاهای سالم مانند میوه- سبزیجات- و مایعات مصرف کنید.

برای ترمیم هر چه سریعتر بافت های جراحی شده، رژیم غذایی مناسب می تواند بسیار تاثیر گذار باشد، با این کار می توانید خونی را که در زمان جراحی از دست داده اید، با بالا بردن میزان مصرف مواد غذایی حاوی آهن، جبران کنید.

فیزیوتراپی بعد از دررفتگی شانه چگونه انجام می شود؟

در رفتگی شانه یکی از صدماتی است که بیشتر در بین ورزشکاران اتفاق می افتد، استخوان بازو و حفره شانه از طریق یک تماس مستقیم به هم متصل می باشند و هنگامی که می گویند، در رفتگی شانه رخ داده است، منظور از بین رفتن ارتباط میان این دو استخوان است. در رفتگی های مدام شانه زمانی رخ می دهند که استخوان بازو با فشار و زور از حفره شانه خارج گردد که معمولا هنگامی که فرد روی دست باز می افتد و اگر موقعی که بازو در بالای سر قرار گرفته است، به طریق ناشیانه کشیده شود، اتفاق می افتد.

در رفتگی شانه موجب پارگی ساختاری لابروم می شود، لابروم غضروفی است که حفره شانه را پوشانده است و با ثابت نگه داشتن حفره به حرکت مفصل دیگر کمک خواهد کرد. نود و پنج درصد از تمامی دررفتگی های شانه در قسمت جلو رخ می دهند که به آن در رفتگی قدامی می گویند. اگر در رفتگی از عقب شانه اتفاق بیفتد، به آن در رفتگی خلفی می گویند. برای درمان این عارضه راه های غیرجراحی وجود دارند که موجب کم شدن درد و تسریع بهبودی بعد از در رفتگی شانه می شوند.

درمان های موثر برای در رفتگی های شانه:

• سرما درمانی:

برای کاهش وتسکین درد و از بین بردن التهاب می توانید از کمپرس یخ استفاده کنید، در این روش درمانی، می بایست برای دو روز اول، کمپرس یخ را به مدت 15 دقیقه بر روی شانه خود قرار دهید، این تایم زمانی را هر 2 ساعت یک بار تکرار کنید.

• گرما درمانی

یک روش درمانی دیگر استفاده از کیسه های آب گرم است. گرما موجب شل شدن و آزادسازی ماهیچه ها می شود، هر زمانی که احساس کردید که به کیسه آب گرم نیاز دارید، می توانید به مدت 20 دقیقه کیسه را بر روی ناحیه درد قرار دهید.

• ریداکشن بسته

در این روش درمانی پزشک شانه در رفته را با وارد کردن فشار در مفصل جا می اندازد، ممکن است، پزشک قبل از انجام دادن این روش، برای اینکه بیمار درد کمتری حس کند، از یک مسکن خفیف و یا یک شل کننده عضله استفاده کند. بعد از اینکه پزشک درمان ریداکشن را انجام داد، از بیمار می خواهد که تصویربرداری شانه را انجام دهد تا مطمئن شود که شانه در جای خود قرار گرفته است.

هنگامی که شانه در مفصل خود جای می گیرد، درد کاملا از بین خواهد رفت.

• عدم تحرک

موقعی که شانه جا می افتد، ممکن است، پزشک برای اینکه شانه تحرک نداشته باشد، از اسپلینت استفاده کند، عدم تحرک شانه بعد از اینکه در مفصل خود جا می افتد، موجب بهبودی می شود. مدت زمانی که شانه باید تحرک نداشته و ثابت باشد، به تشخیص پزشک و میزان صدمه ای که به آن وارد شده است، بستگی دارد، این مدت زمان ممکن است، چند روز تا سه هفته باشد.

چه داروهایی می توانیم مصرف کنیم؟

همچنان که در پی درمان و برگشت قدرت و تحرک شانه خود هستید، ممکن است، برای کاهش درد نیاز به مصرف دارو داشته باشید. معمولا پزشک برای این مورد ایبوپروفن و یا استامینوفن را به بیمار توصیه می کند، در کنار مصرف این داروهای مسکن می توانید از کمپرس یخ استفاده کنید.

برای تسکین درد در موادی که درد شدت بالایی دارد، ممکن است، پزشک هیدروکودوم و یا ترامادول را برای بیمار تجویز کند.

فیزیوتراپی تا چه میزان می تواند در درمان دررفتگی شانه تاثیرگذار باشد؟

فیزیوتراپی موجب بازگشت توانایی و نیز التیام دامنه حرکتی می شود، فیزیوتراپی در درمان دررفتگی شانه، شامل تمرینات نظارتی و یا هدایتی در کلینیک تحت نظر پزشک فیزیوتراپیست می باشد. نوع درمان و مدت زمان لازم برای بهبودی، به میزان صدمه ای که به فرد وارد شده است، بستگی دارد که می تواند شامل چند جلسه در هفته به مدت یک ماه و یا بیشتر باشد.

درمان فیزیوتراپی برای دررفتگی شانه می تواند شامل موارد ذیل باشد:

• ماساژ: ماساژ درمانی در درمان این عارضه موجب افزایش گردش خون و نیز کاهش و تسکین درد می شود.
• طب سوزنی: طب سوزنی که به آن خود درمانی نیز می گویند، استفاده از سوزن های فولادی زنگ زده در نقاط خاصی از شانه است، (این سوزن ها در زمان استفاده استریل شده می باشند)
• حرکت دادن مفصل ستون فقران در قسمت قفسه سینه و یا گردن
• استفاده از ورزش های پیشرفته برای بازگشت و بهبود نیروی توانمندی و قدرت روتاتورکاف – ثابت نگه داشتن تیغه شانه- انعطاف پذیری
• هیدروتراپی
• اصلاح موضعی
• اصلاح بیومکانیکی: برای این مورد می توان بهبود تکنیک های پرتاب- حرکت شنا کردن- انجام حرکات تنیس و … را مثال زد.
• درایت و نظارت در به دست آوردن بهبودی مطابق با برنامه عملکردی
• تحریک نمودن عصب های الکتریکی، پوست TENS: یکی از روش ها برای تسکین فوری درد استفاده از روش TENS می باشد، این روش برای هر دو نوع دردهای مزمن و شدید کاربرد دارد.

ورزش های فیزیوتراپی برای کاهش درد و تورم شانه:

• تمرینات پاندولی

برای انجام این تمرین، می بایست به سمت جلو خم شوید، برای تعادل در انجام این کار می توانید به یک میز و نیمکت تکیه دهید، این کار را می توانید با دست سالم خود شروع کنید.

کمر می بایست در این حالت صاف بوده و شانه را شل نگه دارید. با حرکات آرام دست صدمه دیده را به سمت جلو و عقب تکان دهید، این ورزش را می بایست تا موقعی انجام دهید که موجب بیشتر شدن علائم نشود. تمرین تکان دادن دست از سمت پهلو به کنار بدن را نیز انجام دهید، این تمرین را نیز تا جایی که ممکن است و موجب افزایش علائم نشود، انجام دهید.

• چرخش های پاندولی

برای انجام این تمرین به سمت جلو خم شوید و برای حفظ تعادل به میز و یا نیمکت تکیه دهید، تمرین را از سمت دست سالم شروع کنید.

کمر را صاف و شانه را شل نگه دارید و دست صدمه دیده را به صورت یک حلقه مطابق حرکت عقربه های ساعت بچرخانید تا جایی که امکان پذیر است، این تمرین را انجام دهید، به گونه ای که تکرار آن موجب افزایش علائم نشود.

تمرین چرخش برخلاف عقربه های ساعت را نیز انجام دهید، این حرکت را نیز تا جایی که موجب افزایش علائم نشود، تکرار کنید.

• فشار دادن تیغه شانه

این تمرین را می توانید در هر دو حالت ایستاده و یا نشسته انجام دهید، برای انجام این تمرین، می بایست کمر خود را صاف نگه دارید و چانه را به سمت داخل کشیده و شانه را به سمت عقب خم کنید، سپس به آرامی تیغه های شانه را به هم فشار دهید، این حرکت را انجام دهید تا جایی که موجب افزایش علائم نشود. این حرکت را برای پنج ثانیه نگه داشته و در صورتی که درد نداشتید، می توانید آن را ده بار تکرار کنید.

فیزیوتراپی برای ترمیم تاندون شانه چگونه انجام می شود؟

برای ترمیم تاندون شانه همیشه نیاز به جراحی نمی باشد، اگر میزان آسیب دیدگی و کشیدگی تاندون خفیف باشد، می توان با استراحت کردن در منزل صدمه وارد شده را به راحتی درمان کرد، اگر آسیب های وارد شده به تاندون شانه نسبتا شدید باشد، نیازمند صبوری بیشتری بوده تا دامنه حرکتی و قدرتی عضلات شانه بهبود یابد، در صدمات شدیدتر احتمال دارد، نیاز باشد که عمل جراحی برای درمان استفاده شود.

آنچه که موجب می شود، ما بتوانیم به راحتی شانه هایمان را بچرخانیم و یا دستمان را بلند کنیم، تاندون های شانه می باشد، همچنین تاندون موجب پایداری مفصل های شانه نیز می شود. در بیشتر موارد این نوع آسیب دیدگی ها به دلیل پارگی های شدید در قسمت تاندون و یا رباط هایی که به استخوان بازو متصل است، نیازمند جراحی هستند، معمولا عمل جراحی برای این موارد با استفاده آرتروسکوپ صورت می گیرد.

مدت زمان مورد نیاز برای ترمیم تاندون شانه در حدود 6 هفته می باشد. در طول درمان ابتدا استخوان التیام می یابد. برای این که بین استخوان و تاندون اتصال برقرار شود، به سه ماه زمان نیاز می باشد، البته دوره بهبودی در بیماران مختلف با هم فرق دارد و همچنین به میزان و شدت آسیب دیدگی نیز بستگی دارد.

همانطور که پیشتر نیز گفتیم، اکثریت آسیب های شانه ناشی از وارد شدن ضربه و افتادن می باشند، همچنین ممکن است، به دلیل استفاده بیش از اندازه از شانه در برخی رشته های ورزشی و یا کارهایی که با شانه زیاد سر و کار دارند، اتفاق بیفتند. با گذر زمان پارگی تاندون ها نیز بیشتر شده که موجب نمایان شدن عوارض ناشی از آسیب ها می شود و درد در ناحیه شانه نیز شدید خواهد شد.

استراحت در منزل

مشکلات کشیدگی تاندون را می توانید با استراحت در منزل و استفاده از کمپرس یخ درمان کنید، استفاده از داروهای مسکن البته با صلاحدید پزشک نیز می تواند در دوره درمان در منزل برای آرام کردن درد به شما کمک کند

اما آنچه که بیش از هر درمان دیگری در التیام و بهبودی پارگی تاندون می تواند تاثیر گذار باشد، انجام تمرینات فیزیوتراپی است، انجام این تمرینات موجب تسریع در برگشت قدرت و حرکت مجدد شانه ها خواهد شد.

اگر چنانچه با تمرینات فیزیوتراپی و استراحت در منزل بعد از گذشت 6 ماه الی 1 سال درد از بین نرفت، بدین معنا است که پارگی تاندون درمان و ترمیم نشده است. در مواردی که بیمار برای انجام فعالیت های شغلی و یا ورزش های حرفه ای نیازمند شانه می باشد، می توان از عمل های جراحی بسته استفاده نمود. این نوع جراحی هم موجب تسکین درد شده و هم عملکرد شانه مانند سابق خواهد شد. این عمل ممکن است، برای برخی بیماران به صورت سرپایی و در مطب انجام شود و نیازی به بستری در بیمارستان ندارد.

این جراحی ممکن است، برای برخی افراد نیز با بیهوشی همراه باشد، البته این بیهوشی سطحی بوده و تنها برای این منظور می باشد که بیمار در زمان جراحی دردی را احساس نکند، البته می توان از بی حسی در موضع مورد نظر نیز برای این نوع جراحی استفاده کرد.

روش های معمول برای ترمیم تاندون شانه

برای درمان و ترمیم پارگی تاندون سه روش درمانی وجود دارد که در ادامه به صورت مختصر هر سه روش را مورد بررسی قرار می دهیم:

نخستین راه درمانی جراحی پارگی تاندون شانه به صورت عمل باز می باشد، در زمان ترمیم از راه عمل باز جراحی با برش انجام می شود، در این روش درمانی عضلات بزرگ جابه جا شده و ترمیم انجام خواهد شد، این نوع روش درمانی برای تاندون هایی که کاملا پاره شده اند و یا پارگی به صورت پیچیده نیز می باشد، انجام می شود.

دومین روش برای درمان ترمیم تاندون شانه به روش آرتروسکوپی می باشد، در این روش از طریق برش بسیار کوچکی دستگاه آرتروسکوپی را وارد شانه کرده و داخل شانه را از طریق مانیتور مشاهده می کنند، از طریق این دستگاه پزشک می تواند تمامی ناحیه های آسیب دیده شانه را بدون این که شکافی ایجاد کرده باشد، ببیند. برای انجام این عمل ممکن است، یک الی سه برش کوچک بر روی شانه بیمار ایجاد شود.

روش درمانی دیگر عمل نیمه باز می باشد که ترکیبی از عمل جراحی باز و آرتروسکوپی است، در این نوع عمل هر کدام از بافت های تاندونی صدمه دیده و یا استخوان هایی که دچار شکستگی شده اند را از طریق یک شکاف کوچک ترمیم می کنند و با استفاده از دستگاه آرتروسکوپی پارگی تاندون را اصلاح می کنند.

در این روش بلافاصله بعد از جراحی، درد بهبود پیدا نخواهد کرد، بلکه ممکن است، دوره درمان چند ماه به طول بیانجامد.

در دوره درمان می توانید برای تسکین درد در صورت تجویز پزشک از داروهای مسکن استفاده کنید. بعد از جراحی، بیمار می بایست تا جایی که امکان پذیر است، شانه خود را بی حرکت نگه دارد، می توان برای این مورد از بازوبندهای طبی استفاده کرد، از این طریق تاندون رو به التیام در جای خود ثابت باقی خواهد ماند.

از 6 الی 12 هفته بعد از جراحی، می بایست حرکات محدودی را انجام دهید و از بلند کردن اجسام سنگین و وارد کردن فشار به شانه پرهیز کنید، زیرا پیوند و اتصال تاندون و استخوان در دوره بهبودی قرار دارد و وارد شدن هرگونه فشاری ممکن است، موجب پارگی بخیه های داخلی گردد.

بر روی شانه سالم بخوابید

در زمان خواب نیز حتما می بایست بر روی شانه سالم بخوابید تا وزن بدن بر روی شانه صدمه دیده نیفتد.

مهم ترین بخش در بهبودی و درمان بعد از جراحی پارگی تاندون شانه، انجام تمرینات فیزیوتراپی است، پزشک پس از گذشت مدتی از جراحی و با توجه به میزان آسیب دیدگی و شرایط بیمار، تمرینات مناسبی را به منظور تقویت و بهبود عضلات ضعیف برای بیمار تجویز می کند.

مهمترین نوع تمرینات فیزیوتراپی برای درمان این نوع جراحی حرکات کششی می باشد، انجام اصولی حرکات کششی موجب برگشت قدرت دوباره و بازیابی دامنه حرکتی می شود، این تمرینات بدون وارد نمودن فشار از خشک شدن شانه به دلیل بی تحرکی ممانعت می کنند،

در واقع هدف از انجام حرکات کششی کمک کردن به بافت آسیب دیده برای شروع حرکت و نیز جلوگیری از به وجود آمدن اسکار در مفاصل است. (ایجاد اسکار و یا زخم موجب عدم تحرک مفاصل می شود)

در حالت نرمال، جراحی تاندون پاره شده شانه، به شش ماه زمان برای بهبودی کامل نیاز دارد و اکثریت افراد بعد از گذشت این مدت زمان به روال قبلی زندگی خود بازمیگردند. مدت زمان لازم برای بهبودی کامل به شدت صدمه ای که وارد شده است، بستگی دارد، اما در تمامی این موارد، بیمار می بایست برای اینکه سریعتر وارد روند بهبودی شود، تمرینات فیزیوتراپی را به صورت مرتب و دقیق انجام دهد. انجام تمرینات فیزیوتراپی علاوه بر بهبودی کامل بیمار موجب می شود تا خطر عوارض بعد از جراحی نیز به حداقل ممکن برسد.

از اینکه تا پایان مقاله فیزیوتراپی بعد از جراحی شانه ما را همراهی کردید متشکریم.